2010/08/16

Özlem

Özlemle beklerdi ziyaretlerimi. Büyük bir hevesle eski günlerini anlatır, bundan inanılmaz mutluluk duyardı...

O anlatırken yüzünde yer almış derin çizgilerde görürdüm her kesiti. Asırlık bir çınarın ağzından dökülen koskoca bir yaşamdı izlediğim...

Her yıl bu tarihlerde telefonla arar,
-
''Kağıtlarım geldi kızım,'' der ve ardından heyecanla sorardı;
-
''Kaçta gelirsin bugün?''
''Gitme kızım!'' diye yalvarışların gözümün önünden hiç gitmiyor...

Ve sana sarıldığımda anneannemi duyumsadığım o kokun...

Ben de ayrılmak istemezdim senden hiç, biliyor musun? :(

Işıklar içinde ve rahat uyu Rukiyeciğim,
ASIRLIK ARKADAŞ'ım...
. . . . .
Bağlantı: ASIRLIK ARKADAŞ
Bağlantı: CANIMA