Ne evlerin yeni çehreleri ne sokağın taş parkelerle döşenmiş son hali değiştirememiş hiçbir şeyi...
Geçmişin nabız sesleri başlıyor dört bir yanımda inceden,
bana karışıyor.
Aynı anda atıyoruz gümbür gümbür,
sızılarla resmedilmiş bir sessizliğin tam ortasında...
Çocukluğumu soluyorum ruhumun en ücra noktalarında...
Usul usul ilerliyorum sonra, nefessiz...
Attığım her adım geçmişi sürüklüyor önümde...
Gökyüzü doluyor içime, büyüyor, büyüyoruz,
doğduğum evin pencerelerinde, kopkoyu bir hüzünle...
Masmavi düş bahçelerinde, bulutlarla birlikte...
(Fotoğrafı tıklayıp büyüttüğünüzde pencerelerde o gökyüzünü ve bulutları göreceksiniz.)
Ne güzel değişmemesi,ben herşeyi değişmiş gördüğümde içimi epey hüzün kaplamıştı.O hayal kırıklığını yaşamamak için diğer yerlere gitmek istemedim.
YanıtlaSilSağlıcakla kal Zeugmacım.
O evlerin sokakların çehresinin değişmesi yok mu, deli ediyor insanı.
YanıtlaSilBen "İti bağlasan durmaz" türündeki "gecekondu" ama lafın gelişi değil gerçekten bir gecede konmuş, hayatımın 18 yılının geçtiği o evi, aynı tarzda evlerle dolu o sokağı, şimdi o evin yerine yapılmış olan ve hala içinde oturduğumuz binaya, aynı sokakta doluşmuş göğü delen binalara değişmem. Keşke o günlere geri dönsekte, o zamanlar oyunlar oynadığım arkadaşlarım, şimdiki gibi yoldan çıkmamış olsalar. Biz yine oyunlar oynasak.
O evlerin sokakların çehresinin değişmesi yok mu, deli ediyor insanı.
YanıtlaSilBen "İti bağlasan durmaz" türündeki "gecekondu" ama lafın gelişi değil gerçekten bir gecede konmuş, hayatımın 18 yılının geçtiği o evi, aynı tarzda evlerle dolu o sokağı, şimdi o evin yerine yapılmış olan ve hala içinde oturduğumuz binaya, aynı sokakta doluşmuş göğü delen binalara değişmem. Keşke o günlere geri dönsekte, o zamanlar oyunlar oynadığım arkadaşlarım, şimdiki gibi yoldan çıkmamış olsalar. Biz yine oyunlar oynasak.
o kadar çok mahalle ve şehir gezdim ki büyüyene kadar, çocukluğumun mahallesi diyebileceğim hiçbir yer yok aslında. yine de eski mahallelerime bakınca dünyanın durmasını istediğim çoktur. büyük bir hızla değişiyor ve tanınmaz hale geliyor herşey. parkeler değil sadece, evler yıkılıyor bir bir, ağaçlar kesiliyor, apartmanlar dikiliyor, yollar genişliyor vs. benim diyebileceğim pek birşey kalmıyor bu durumda. ne yazık..
YanıtlaSilO hali ile bulman ne kadar guzel. Mucize gibi. Sanslisin. Benim ilkokul caglarimin gectigi evi yillar sonra gormeye gittigimde kocaman bir apartmanla karsi karsiya gelmistim.
YanıtlaSilZeugmam, annem ile babam hala benim doğup büyüdüğüm evde oturuyorlar.Yer aldığı mahalle ve evim bana her zaman efsunlanmış masal mekanı olarak görünür. Hissettiğin tüm coşkuyu hüznünle birlikte içimde hissettim....
YanıtlaSilSevgiyle kucalıyorum seni !
Keşke herşey olduğu gibi kalsa ..hep çocuk kalsaymışız..
YanıtlaSilMasmavi düş bahçelerinde ayni hüznü birlikte soluyoruz.
YanıtlaSilKüçüklüğüne dönmek ,o günlerin masum hayallerinde yaşamak, hüzün verse de
YanıtlaSilgüzel değil mi? Hüzün aşıkları, her dem bulur hüznü.. Kâh doğduğu evde,kâh koştuğu sokaklarda..
Sevgilerimle..
ben de arada bir gidip geziyorum doğduğum mahalleyi. ruhuma iyi geliyor :)
YanıtlaSilben doğduğumda babaannemlerin evinde yaşıyormuşuz. hiç sevmem o evi. karanlık, rutubetli..
YanıtlaSilsonra büyükçe avlusu olan içinde bir sürü ev barındıran bir yere taşındık. orda dolu dolu yaşadım çocukluğumu. çok güzeldi çook.
sevemeyenlerdenim doğduğu kenti.
YanıtlaSilWe have many houses with this architectural style in our old town area.
YanıtlaSilsana bir mail attım, fikrini mutlaka söyle, meraktayımmmm :)))
YanıtlaSilSevgili Zeugmacığım;
YanıtlaSilTatile gittiğim bir sene büyüdüğüm sokağa uğradım. Tanıyamadım. Kocaman binalar dikilmiş yaşadığımız evleri bulamadım. Üzüldüm, benim hayalimde hep sevimli küçük evler vardı, onlardan eser kalmamış. Nostalji yapamadım. Ne güzel duygu yüklü diziler yazmışsın.
Sevgilerimle..
Zeugmacım merhaba nasılsın?Beni hatırladın mı?Ben eskilerden bir hayranınız ve takipcinizim.Buralara gelemeyişim tembelliğimdendir.Yüzüme elek tutup yorumumu bırakıp kaçıyorum .Bi de sevgilerimi bırakıyorum şuracığa :))
YanıtlaSilBen yıllar sonra çocukluğumun geçtği o şehre o sokaklara geri döndüğümde tanıyamamıştım.Ne kadar küçük gelmişti gözüme...
Evin içine girdiğimde de çok hayal kırıklığı yaşamıştım.Rüyalarıma giren o ev o mahale çok başkalaşmış küçülmüş gelmişti bana.
Eskilerden kimsecikler yoktu.Arkadaşlarımın izini sürmeye kalktığımda kimseye ulaşamamıştım.Neyseki eski hatırladığım o lezzetli börekciler,pastaneler yerindeydi de biraz olsun avunmuştum çocukluğumun o güzel tatlarıyla...:)
İmza,
Son ütücü ;)
@ içimden geldiği gibi ~~~
YanıtlaSilHaklısın. Keşke hep hayallerindeki gibi kalsaydı Ebrucuğum.
Sevgilerimle...
@ mr_lonely ;
Askerlik bitmiş artık. hoşgeldin :)
Nasıl da geçmişe gittin.Yerinde olsam ben de özlerdim o oyunları.
@ mefisto ;
Memur çocuğu olunca öyle bir şans ya da şanssızlık olabiliyor.
Yeşil alan diye 1 metrekare bile yer kalmayacak yakında büyük şehirlerde. İnsanı ürküten o koca beton yığınları ne büyük bir hızla çoğalıyor? Ya içindeki koloniler halindeki insanlar?
Çok kötü!
@ didem ;
Didemciğim, küçük bir ilçe olması yüzünden öyle. Bir de bir sürü mahallenin ''tarihi eser'' ya da ''müze koruması'' adı altında dokularının bozulmasına izin verilmiyor, o yüzden.
İstanbul o kadar hızla büyüyor ki senin gördüğün çok normal :)
@ ÇOBAN YILDIZI ;
Ne kadar güzel !
Bu konuda o kadar şanslıymışsın ki Zühreciğim, yerinde olsam bana da efsunlanmış gibi gelirdi her şey.
Sevgiyle kucakladım ben de...
@ yüreğimdeki yağmurlar ;
YanıtlaSilKeşke!
Böyle bir özlemi içinde duymayan var mıdır ki?
@ HÜSEYİN USTA ;
Aynen öyle Usta...
Bir daha da dönüş yok :(
@ nani ;
Çok masum, evet. Güzel ama buruk bir güzellik. Film şeridi gibi geçiyor her şey gözünün önünden nanim. İçin burkuluyor.
Sevgilerimle...
@ Tibet'in annesi ;
Eğer değişmemişse ne güzel bir duygudur kim bilir arada gidip görebilmek:)
@ Küçük Mucizem ;
Demek ki yaşanılan yeri güzelleştiren orada bıraktığımız anılarımızmış.
Sevgiler...
@ İ.x.İ.r ;
YanıtlaSilNeden ama prenses?
@ kostas ;
Ναι, το ξέρω. Τουρκική και ελληνική αρχιτεκτονική είναι πολύ παρόμοια με κάθε άλλο, πραγματικά.
@ ASLI ;
Kötü bir hayal kırıklığı olsa gerek yaşadığın. Gözlerini kapayıp hayal etmek de güzel o sevimli evleri, çare yok :)
Sevgili Aslıcığım, fotoğrafa dikkat edersen pencerelerden gökyüzü ve bulutlar yansıyor olduğu gibi. Hatta perdeler bile mavi. Ne kadar ilginç ve duygu dolu değil mi?
İşte çok etkilendim ve bu yüzden yazdım :)
Sevgilerimle...
@ İzDüŞümLeR ;
Canım... Seni gördüm daha iyi oldum. Hiç hatırlamaz olur muyum ya? Blogger yasağından sonra iflah etmedin sen. Bir daha yazmadın. Lütfen devam et bloguna.
Çocukluğunun geçtiği şehir uzakta ve küçük bir şehir o zaman. Tıpkı benimki gibi. İstanbul'dan sonra elbette minicik gelir :)
Keşke hayallerini hiç bozmasaydın mı desem? :)
Son ütücüyü öpüyor, sevgiyle kucaklıyorum ;)
doğduğum evi hiç hatırlamıyorum ama çocukluğumun geçtiği evimiz aynen duruyor caddemizde ilk yapıldığında gelip gezerlerdi çocuk aklımla bir anlam veremezdim hala benim için ilk güzelliğini ve sıcaklığını koruyor sevgiler...
YanıtlaSilDoğduğunuz evden çok küçük yaşta ayrılmışsınız o zaman. Çocukluk anılarının hatırlandığı her yer sıcak ve güzeldir...
YanıtlaSilVe çarpar geçer...
Sevgiler...
Ben evimden çok genç yaşta ayrıldım evimden çok aileme doyamadım .Hep hasretlik hep burun sızısı...
YanıtlaSilNe güzel ki bıraktığın gibi bulmuşsun...Değişen dünyada değişmeyen şeyler bulmak...
Geçmişteki gökyüzü doldu mu içine; geçmiş de gelip yerleşivermiştir başköşene. Soluduğun çocukluğun seni de çocuklaştırıp gençleştiriyordur fikrimce. Sen bugünün içinde varsın bizim için. Hep var ol yine de, kucak dolusu sevgilerimle.Tontini.
YanıtlaSil@ içimizdeki karnaval ;
YanıtlaSilEvden ziyade aile, evet...
Hangimiz doyabildik ki ailemize ?
Lise bitip üniversiteye başlandı mı bitiyor birçoğumuz için...
@ sufi ;
Hoşgeldin can sufim.
Seni burada görmek ne güzel.
Senin yazdıkların da ruhuma ne iyi geliyor ve tazeleniyorum bir bilsen! Öğreneceğimiz çok şey var senden. Sen de hep var ol nice yıllarda bizlerle.
Kucaklıyorum, sevgilerimle...
Yaz sezonu yoğunlukları nedeniyle bir müddet daha internetten uzaktayım.
YanıtlaSilBilginize saygıyla...
şiir tadında bir yazı olmuş...
YanıtlaSilTeşekkür ederim...
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı.doğduğun ev mi? harika,bayıldımm.Bu arada Mimlenenler bloğunda mimlendin canım:) sevgilerimle.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim...
YanıtlaSilGelip bakıyorum bloga...
Hey there
YanıtlaSilhow many time i do not do what i want to do but do what i dont want to do
YanıtlaSilSuperb article! We are just getting started in social media marketing & trying to learn how to best partake of social media optimization for our business.
YanıtlaSilThanks for the info!