İsmi Gunner. Avustralya'da yaşıyor. Hayatımda gördüğüm en harika bebek olabilir. Pembe yanakları, maviş gözleri, altın sarısı saçlarıyla iki yaşında bir erkek bebek için fazlasıyla şirin. Peki ya tavırları? 💗💗
Gunner, teşhisi altı aylıkken konmuş bir epilepsi savaşçısı. İlaca karşı dirençli. Şu an keto diyeti yapıyor. Bir şeyler içmek üzere annesiyle kafeye oturmuş. Masadaki bebek sandalyesinde oturan henüz iki yaşındaki bu bebeğin davranışlarını dikkatle izleyin. Her saniyesini ve büyük ekran lütfen...
Nazik bir beyefendi gibi yerinde hiç kıpırdamadan oturuşunu, yumuk yumuk ellerini, mimiklerini. Çok sevdiği şekersiz, badem sütlü çikolatasını hazırlayan annesini mutlulukla izleyişini. İlk yudumunu almadan önce ''Thank you mummy'' diye teşekkür edişini. Ustalıkla ve hiç dökmeden tuttuğu fincanından minicik ağzıyla bir yudum aldıktan sonra gülücükler saçışını. Ben izlemeye doyamadım...
Neden-Sonuç İlişkisi
Gunner'ın beynindeki nöronlar genetik kodu dışında, aşağıda sözü edilen nedenlerden (uyaranlardan) dolayı birbirine yeterince bağlanmış ve güçlenmiş. Bağlanmaya da devam ediyor. O minicik haliyle öğrendiklerini hayata döküşüne, dünya ile pozitif ilişkisine bakar mısınız? Dilerim sağlığına da en kısa zamanda kavuşur
👇👇
Yeni doğmuş bir bebeğin beyninde yüz milyar nöron vardır. Fakat bunların çoğu birbirine bağlı değildir.
0-3 yaş arasında bu nöronlar ses, görüntü, dokunma, tat alma ve koku alma uyaranlarıyla birbirine bağlanmaya başlar. Bu bağlanma hızı saniyede 700-1000 gibidir.
Nöronların bağlanması ve güçlenmesi çocuğun etrafındaki dünya ile ilişkisi arttıkça ve yakınında bulunan anne-babaya, aile üyelerine ve diğer bakıcılarına bağlandıkça oluşmaktadır. Bu erken sinaps bağlantıları çocuğun hayat boyu öğrenme kapasitesi kadar fiziki ve zihinsel iyilik halini de etkiler.
UNICEF’in de desteklediği araştırmalara bakarsak genetik kodumuz beyin gelişimimizi etkiler. Fakat beyni şekillendiren deneyimlerdir ve bu evrede erken müdahale çok önemlidir. Zira geç kalınırsa bilişsel gelişim bundan olumsuz etkilenecektir.
Referans: dergipark.org.tr
Ulusal Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı
Bunlar da 0-3 yaş arasındayken beyinlerindeki nöronlar ve bağlantılarıyla yakın çevresi tarafından ilgilenilmemiş ve treni kaçırmış olan çocuklar :)
Onların ülkemizdeki restoran ve kafelerde, AVM'lerde, düğünlerde, hatta konserlerdeki pistlerde bağıra çağıra koşuşturduklarını ve kimsenin uyarmadığını bilmeyenimiz var mı? Sanırım bu tür çocukların davranışları aileleri tarafından bir gelenek olarak benimsenmiş ve bu geleneği sonsuza kadar sürdürmeye kararlılar. Öyle ki o pistte Boğaz Komutanlığı Bandosu konser verse bile durum değişmiyor. Sizi bilmem ama benim delirmeme ramak kalıyor :(
(Video: @gunnertheketokid)
