Karda Kışta Kuşlar

Yeni yılın ilk günü yağan kar için ''kar beyaz bir başlangıç'' demiş ve iyi niyetli benzetmeler yapıp güzel dileklerde bulunmuştuk; ancak yetersiz geldi sanırım.

An itibariyle 24 saati geçti, aralıksız kar yağıyor yine.
Zaman zaman yavaşlasa da ara vermeye hiç niyeti yok gibi. Gece boyu ve tüm gün yağdı. Hâlâ yağıyor. Nesnelerin ne olduğu, ağaçların türü belli olmayacak, arabalar karların içinde kaybolacak kadar çok yağdı bu kez.

Bence ''Şehirler kar altında kalsın. Bütün kirler, pislikler, kötülükler beyaza boyansın. Tamamen karla kaplansın. Zamanı geldiğinde karla birlikte erisin, aksın gitsin, yok olsun. Her şey temizlensin,'' diyor evren. Ah keşke!..
Az önce TV haberlerinde Amerika'da su borusuna konan minik bir kuşun ayaklarının boruya yapışarak donduğu haberi vardı. Yaşlı bir çiftçinin avucunun içine aldığı ve nefesiyle ısıtarak buzdan kurtardığı kuşun can havliyle gökyüzüne süzülerek kayboluşunu gösteren duygusal sahneler izlenmeye değerdi.

Bizim kuşlarımız nerelerde, ne yapıyorlar peki? Görsel bugün öğlen saatlerine ait. Bakın, güvercinler çok katlı bir binanın en üst katında birikmişler, çaresiz biçimde bekliyorlar. Böyle bir tabloyu ilk kez görüyorum. Dikkatli bakmasam göremeyecektim belki de. Görüntü üzücüydü; ama başka nereye gidebilirlerdi sahi? Karın yağması bazıları için sevinç vesilesi olsa da, fakirler, evsizler, kurtlar, kuşlar için işte böyle üzücü ve düşündürücü ne yazık...

Ve gün boyu görünmeyen kuşlar, akşam üzeri gökyüzünde pike yapmaya başladılar. Bu da iyice aç kaldıklarının resmiydi sanırım. Dün gece pencerenin önüne koyduğum yemlerin üzerine de kar yağmış. Yine de gelir bulurlar zannetmiştim ama hiç dokunulmamış bu kez. Yılbaşında yağan karda aşurelik buğday ile bulgur koymuştum yem olarak. Sabah erkenden gelip yediklerine şahit oluyordum. Ürkütmemek için bakmıyordum, ancak perdenin alt kısmından ayakları görünüyordu. İnsanoğlunu mutlu eden ender sahnelerden biri bence bu. Gerçekten çok mutlu olunuyor...