European Robin |
Hem de bu kışta kıyamette...
Boğucu bir pazar günüydü. Yine sokak hayvanlarına yoğunlaşmak en iyisiydi. Kedi ve köpekler için sokağın başına plastik kovalarla yiyecek götüren komşuya takviye yetiştirildi.
Kuşlar bugün de takibimdeydi. Evde odalar arasında mekik dokundu. Pencerelerin önündeki yemlere gelen giden yoktu. Bir ara 'hiç kıpırdamadan' kitap okunan odanın camına bir karga geldi ve yemlerin başında 5-6 saniye geçirdi. Fotoğrafını çekeceğimi anlayınca uçup gitti. Bu işte bir tuhaflık vardı...
Sahi, kuşlar neden bu kadar ürkek ve korkaktı?
Tam pencereden etrafı gözetlerken, bakın neler oluyordu...
Bakmakla görmek arasındaki farkın ta kendisiydi. Belki hep oralardaydı; ama hayatımda ilk kez böyle bir kuş görüyordum. Turuncu renkli tüyleriyle tropikal iklim kuşlarına benziyor, bahçe giriş kapısının üzerindeki kurumuş hanımeli dallarının arasında geziniyordu. Pinpon topu kadar minicik bir şeydi.
bu miniği midesine indirme derdine düşmüştü...
Bu noktadan sonrası gelişemedi. Sesle verdiğim tepki olmasa, zavallı kuş resmen kedinin midesindeydi.
Doğanın dengesiydi bu, evet.
Gözümün önünde böyle mini bir belgesel gerçekleştirdi...
* * *
Ve
09.01.2017 - ERTESİ GÜN -
Ağaç dallarındaki kuru yaprakları gagalıyorlar...
Ben buradayken avucunu yalarsın vicdansız!.. 😆😆
Öyle kedinin yakınlarına konmak, tehlikeye girmek falan da yok. Asla! Şu cin gibi gözlere, asalete bakın.
Kargalar gerçekten de zeki hayvanlarmış vesselam!
Konduğu yerler yukarılarda hep. Ağaç tepelerinde, elektrik tellerinde arz-ı endam ediyor...
EK