Kendimi yalnız hissettiğim zamanlarda sık sık geçmişe yolculuk yaparım ben.
Tam olarak tarif edemeyeceğim nedeni belirsiz bir duygu beni o günlere sürükler adeta. Zamanın nasıl da acımasızca geçmiş olduğu gelir aklıma.. Doğup büyüdüğüm şehrin buram buram kokuları eşlik eder peşi sıra.
Gözümün önüne gelen imgeler karmakarışıktır. İçinden geçtiğim kesitler, etkileşimler ruhuma sıralanıp benliğime işlemeye başlar ardından. Hiçbirinin sırasını sektirmeden yaşamak isterim. Tek tek ve yeniden.
Sonra derin bir sızı kaplar her yanımı. Gel gitler böler uykularımı...
Masum bir masal gibiydi çocukluğum. Zaman ne kadar da acımasızmış meğer...
* * * * * *
Bu duyguları yine çok yoğun yaşamakta iken küçük bir kız çocuğu ile karşılaştım akşam üzeri.
Kendinden üç yaş kadar küçük erkek kardeşinin elinden tutmuş ürkek adımlarla evine gidiyordu. Üşümüş olduğu her halinden belli oluyordu. Burnu kızarmış, omuzlarını içeriye doğru çekmişti bu yüzden.
Karanlıktan korktuğu da her halinden belliydi. Adımlarını hızlandırmış, kardeşini çekiştirerek geliyordu yolun karşı tarafından.
Aman Allahım! Bu küçük kız ne kadar da bana benziyordu. Çocukluğumdaki resimlerin aynısıydı. Ya elinden sıkı sıkıya tuttuğu kardeşi? Onu sahiplenişi, durup onun atkısını yeniden ve özenle bağlayışı?
İrkildim bir an. Bu ben miydim yoksa? Elinden tuttuğu da kardeşim ?
Evet... Oydu, O!
Titredim! Olduğum yerde kalakalmıştım...
Bu esnada yanıma kadar yaklaşmışlardı. Kalbim heyecanla çarpıyordu...
Karşı karşıya gelmiştik işte... Bir şeyler yapmalıydım!
Küçük kıza ismini sormak geldi hemen aklıma. Adımlarını durdurdu ve söyledi.
Çocukluğumla göz göze gelmiştim...
İnanılmazdı. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu...
Saçlarını okşadım...
Gözlerim kardeşinin gözlerini aradı bu kez. Onun mavi gözlerini...
Gördüm işte, aynısıydı gözleri...
Benden utanıp ablasının arkasına gizlenen bu küçük oğlanı tutup kendime doğru çektim hızla. Gözlerimi sıkıca kapayarak sarıldım ve öptüm onu.
Bir kez daha... Bir kez daha...
Koklayarak öpüyordum. Yıllar öncesinden gelen o tanıdık, o hasret kokan kardeş kokusuyla aynıydı kokusu. Tıpkısıydı...
Zaman durmuş gibiydi. Yaşadıklarım gerçek miydi?
(Görsel: Deviantart by_nush74)
Tam olarak tarif edemeyeceğim nedeni belirsiz bir duygu beni o günlere sürükler adeta. Zamanın nasıl da acımasızca geçmiş olduğu gelir aklıma.. Doğup büyüdüğüm şehrin buram buram kokuları eşlik eder peşi sıra.
Gözümün önüne gelen imgeler karmakarışıktır. İçinden geçtiğim kesitler, etkileşimler ruhuma sıralanıp benliğime işlemeye başlar ardından. Hiçbirinin sırasını sektirmeden yaşamak isterim. Tek tek ve yeniden.
Sonra derin bir sızı kaplar her yanımı. Gel gitler böler uykularımı...
Masum bir masal gibiydi çocukluğum. Zaman ne kadar da acımasızmış meğer...
Bu duyguları yine çok yoğun yaşamakta iken küçük bir kız çocuğu ile karşılaştım akşam üzeri.
Kendinden üç yaş kadar küçük erkek kardeşinin elinden tutmuş ürkek adımlarla evine gidiyordu. Üşümüş olduğu her halinden belli oluyordu. Burnu kızarmış, omuzlarını içeriye doğru çekmişti bu yüzden.
Karanlıktan korktuğu da her halinden belliydi. Adımlarını hızlandırmış, kardeşini çekiştirerek geliyordu yolun karşı tarafından.
Aman Allahım! Bu küçük kız ne kadar da bana benziyordu. Çocukluğumdaki resimlerin aynısıydı. Ya elinden sıkı sıkıya tuttuğu kardeşi? Onu sahiplenişi, durup onun atkısını yeniden ve özenle bağlayışı?
İrkildim bir an. Bu ben miydim yoksa? Elinden tuttuğu da kardeşim ?
Evet... Oydu, O!
Titredim! Olduğum yerde kalakalmıştım...
Bu esnada yanıma kadar yaklaşmışlardı. Kalbim heyecanla çarpıyordu...
Karşı karşıya gelmiştik işte... Bir şeyler yapmalıydım!
Küçük kıza ismini sormak geldi hemen aklıma. Adımlarını durdurdu ve söyledi.
Çocukluğumla göz göze gelmiştim...
İnanılmazdı. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu...
Saçlarını okşadım...
Gözlerim kardeşinin gözlerini aradı bu kez. Onun mavi gözlerini...
Gördüm işte, aynısıydı gözleri...
Benden utanıp ablasının arkasına gizlenen bu küçük oğlanı tutup kendime doğru çektim hızla. Gözlerimi sıkıca kapayarak sarıldım ve öptüm onu.
Bir kez daha... Bir kez daha...
Koklayarak öpüyordum. Yıllar öncesinden gelen o tanıdık, o hasret kokan kardeş kokusuyla aynıydı kokusu. Tıpkısıydı...
Zaman durmuş gibiydi. Yaşadıklarım gerçek miydi?
(Görsel: Deviantart by_nush74)
Zeugma,
YanıtlaSilo kadar guzel yazmıssın kı...
Hanı keske gercek olabılseydı dıyor ınsan..
hanı kendı gecmısımıze bı donebılseydık..Kendımızı cocuklugumuzu sevdıklerımızı tek tek gorebılseydıkk..dokunabılseydık hatta..
Ben mesela bugunlerde o kadar cok ozluyorum kı anne kokusunu gıdebılsem yanına sarılsam sımsıkı mesela...
.....................
Canım,
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum yazıyı bu kadar beğendiğin için..
Evet,gördüğün gibi geçmişe özlem duymak hepimizin içinde var olan bir duygu.
Zaman zaman yoğunlaşıyor bu duygular.
Ben de bugünlerde öyleyim. Yazmak geldi içimdekileri o yüzden.
Ama seni bu kadar etkilemesi üzdü beni :(
Haydi şimdi unutma vakti.
Kahvelerimiz ve bitter çikolatalarımız lütfen:)
Değil mi ama Öykücüğüm ?
Sen öğretmiştin bana:)
Sevgiyle ve hep mutlu kal!
tüylerim diken diken oldu...
YanıtlaSilÇok mu etkilendin Stickman ?
YanıtlaSilDur bakalım, sen ailenden ayrı düşmedin daha..
Ona göre seç geleceğini.Olur mu?
Aman Yarabbi çok ürktüm dejavu dedikleri bu herhalde...
YanıtlaSilBruce Wills' in İçimdeki Çocuk filmini hemen bulup seyretmelisin
Nefis olmuş devamını bekliyorum..
wavvvv çok güzeldi ya okurken çok değişik duygular geçiyor insanın aklından geriye dönüş olsaydı keşke ama bence ozaman herşey bukadar özel olmazdı gözümüzde diye düşünüyorum belkide yanılıyorum...
YanıtlaSilÖZLEM::::anneye özlem, babaya özlem, canım babaanneme özlem, dedeme özlem. Evet zeugma haklısın yaşamak lazım, her gece rüyalarında sarılmak lazım "gitme biraz daha kal" diye, uyanmamak için gözlerini daha bi sıkı kapamak lazım. Açınca, yola devam etmek lazım...
YanıtlaSilablam ama yaa cocukluğuma gidesim geldi yeniden annemden ayrılmamak için binbir bahane uydurup okula gitmek istemeyişlerim geldi bi an aklıma. Çok güzeldi yazın cok cok etkilendim :)
YanıtlaSilZeugma ,ne güzel olurdu değil mi ,çocukluğumuzla karşılaşabilmek.Bruce Willis'in filminde olduğu gibi.
YanıtlaSilTamam ufaklığın hayal kırıklığı çok olurdu belki ama yine de ben isterdim öyle bir şey. :)
gercekten cok guzel bi yazıydı.. keske kısa bir sureliginede olsa fazla deil bundan bi kac sene oncesine donebilseydim dedim :(
YanıtlaSileline yurgine saglık
olur ablacım.
YanıtlaSilHadi Canım ordan diyesim geldi valla :)
YanıtlaSilAma gerçekten etkileyiciydi ve bir o kadarda sarsıcı..Ürktüm bir an..Senin için gerçekten unutulmaz bir anı olmuş...
senden de böyle bır yazı beklenır gercekten süper ötesıydı.)
YanıtlaSilben de ne zaman mutsuz olsam hep eski güzel günlerimi düşünürüm. ama onların eski olması daha da mutsuz eder beni.
YanıtlaSilMasum bir masal gibiydi çocukluğum.. Zaman ne kadar da acımasızmış meğer..
YanıtlaSilTüm çocuklar masumdur ve çocukluklarıda öyle..
İnsan yaşayınca ögreniyor hayatın girintili çıkıntılı yönlerini..
Hiç birşey çocukluk düşlerimizde ki gibi masum kalmıyor be canım..
Canım benım yorumunu oze dıye yayınlamadım sana sormadan..
YanıtlaSilBenı oylesıne duygulandırdın kı..
ıyı olmana cok sevındım oncelıkle bunu soyleyyım.. Ama ya bana yazdıgın sevgı dolu satırlar.
gozlerım doluverdı hemen..
Ben sevgının enerjısıne cok ınanıyorum..Bendekı sana ulastı bılıyorum
ve senınkı de benım yuregımı ısıttıı..
Sana klasık tsk ederım cumlelerı ıle bıtırmıycem ...
senı gercekten sevıyorum.
hep ıyılıkler guzellıkler ıcınde ol
sevgılerımle.
Bir küçücük kız çocuğu bak duruyor orada hala..anlatamam çektiklerimi o neşeli çocuğa....
YanıtlaSilEllerine sağlık
ablacım o kadar güzel anlatmışsın ki, sanki bizler de karşılaşmış olduk çocukluğumuzla...çocukluğumdan beri herşeyin daha da kötüye gittiğini düşündükçe yaşadığım şu anın bile ne kadar değerli olduğunu düşünüyorum sık sık...bu kadar etkileyici bir anı ve masalsı bir anlatım için tekrar teşekkürlerimi sunarım...
YanıtlaSilsevgilerle..
brk
@ Evet kozmonot,gerçekten de deja vu.. Ama hayal değil,gerçek bir karşılaşmaydı bu,belirtmeyi unutmayayım.
YanıtlaSilO filmi seyretmedim.En kısa zamanda izlemem gerek..
Devamı yok ama yaşadığım olayın..Belki bir gün olur,bilmiyorum :)
@ Sevgili şirinem,
Teşekkür ederim öncelikle..
Aslında yılda bir kez falan geriye kısa bir süreliğine dönebilseydik iyi olurdu diye düşünüyorum..
@ Sevgili guguk kuşu hoşgeldin,
Tıpkı anlattığın gibi işte..Gece yatmadan önce akla getirmek,gözlerini sıkı sıkıya kapamak,en yakınlarını biraz olsun hissedebilmek..
Sonra açıp devam etmek:)
@ Kuzucuk teşekkürler,
Sen hala çocuksun ve annenle birliktesin.
O yüzden fazla üzülme bence,olur mu ? Beğendiğin i,çin sevindim. Teşekkürler..
@ Sevgili İzDüşümler,
YanıtlaSilDemek ufaklığın hayal kırıklığı yaşayacağından eminsin..
Çocuk olmak sorumluluk kaygısından uzak olmak demek aslında.
Çocukluğumuz halimize baksa büyümek istemezdi belki de , haklısın..
@ Sevgili Fatih,
Demek sana birkaç yıl geriye dönebilmek yetecek.
Bu da geçen her yıl bizi mutsuzluğa biraz daha yaklaştırıyor,demek galiba :(
Teşekkür ediyorum beğenin için.
@ Stick,etkilenip abla sözü dinlemeye karar vermiş görünüyorsun :)
@ Leon, inan ben de içimden ''Hadi canım ordan! ''diyecektim :)
Hislerimi tamamen böyleydi.Ve ürktüm de ..
Ama ben bu olayı gerçekten yaşadım.
Hayal falan değildi yani..
@ Sevgili Mixx, bunu bir iltifat olarak mı algılasam yoksa fazla hayal kurduğumu mu anlasam?
YanıtlaSilBeğenin için teşekkür ederim.
@ tatlısukırosu hoşgeldin..
Seninki güzel bir taktikmiş..
ama bir yerde yanlış yapıyorsun galiba..
Eskiye ait güzel anıları düşünmen gerek :)
@ Elifciğim haklısın..
Şu içinde bulunduğumuz konumun çocukluğumuzla uzaktan yakından ilgisi yok
En kötüsü de zaman çok çabuk akıyor,yetişemiyorsun :(
@ Sevgili Öykücüğüm,
YanıtlaSilKaç gündür görünemeyişimle ilgili endişeye kapılıp beni bu kadar merak ettiğin için sana bir kez de buradan teşekkür ediyorum.
Beni çok duygulandırdın.
Açıkladığım gibi Pazartesiden beri akşamüstlerini 4'er saat kapsayan çok yoğun bir kursun bitim haftasındaydım.Günlük yaşamla ilgili her işim aksadı bu yüzden.Hayata yetişemedim:(
Yarın sona eriyor..
Bu vesileyle yorumlarınızı bu kadar beklettiğim için affınızı diliyor ve beni hoşgöreceğinizi umuyorum..
Hepinize teşekkür ediyor,sevgilerimi gönderiyorum..
@ Sevgili Dijle,
Sende mi memnun değilsin büyüdüğün için..?
Belki de şikayet çocukluğuna şikayet edeceksin çektiklerini..
Ben öyle hissediyorum,gerçekten..
Sevgiler gönderdim :)
@ Burakcığım,hoşgeldin,nerelerdeydin?
Anlattıklarım masal gibi mi geldi sana?Ama gerçekti.
Senin yaşın daha çok genç.Yaşadığın günlerin tadını çıkarmaya çalış.
Bir daha geri gelmiyor :(
Bu kadar güzel bir yorum bıraktığın ve beğenin için asıl ben sana teşekkür ederim..
Sevgilerle..
aa ben akıl oyunu, hayal gibi bir şey sanmıştım ilk okuduğumda, şimdi gece gezmesindeyken, yorumlara yazdığın cevapları okuyunca anladım. ve tepkim değişti :)
YanıtlaSilkısaca vaay be, ooo, ahh ya gibi içte oluşan tarifsiz enteresan duygu patlamaları ifadeleri kullanmak isterim.
bu açıdan bakınca gerçekten çok ilginçti.çok etkileyici...
canım ne güzel yazmışsın hayran oldum ve inan gözlerim yaşardı bugün fazlasıyla duygusalım heralde :)ama bildiğim yazıların şiirlerin beni fazlasıyla etkiliyor yüreğine sağlık canım kardeşim:)sevgiler
YanıtlaSilZrugma,nerelerdesin ,bana diyosun am buralar ısszızladı.Hadi yaz lütfen :)
YanıtlaSil@ Pervane : Gördüğün gibi gerçekmiş..İnan ben de çok şaşırdım.Ve akşam karanlığının inmekte olması olayı daha da gizemli hale soktu..
YanıtlaSilO halde sonuç senin için sürpriz :)
@ Fatı: Fatma Ablacığım,seni bu kadar etkileyip üzmek istemezdim inan..
Her gelişinde yazı ve şiirlerimi methediyorsun.
Sana ne kadar teşekkür etem azdır gerçekten..
Sevgilerimle..
@ İzCiğim sen bu sözleri söyler söylemez hemen derlenip toparlandım ve bir müddet önce yazmış olduğum yazımı koydum artık..
İlgin için çok teşekkür ederim..
bu aralar ne kadar duygusallaştın patım, özledim neşeni ya :(
YanıtlaSilO aralar öyleydi Siminyacığım :)
YanıtlaSilŞimdi neşeliyim..Merak etme..
Senin de öyle olmuyor mu canım ya?
Benziyoruz işte ...
Sevgili Zeugmacığım,
YanıtlaSilNe kadar etkileyici bir yazıydı okuduklarım. Hele ki gerçek yaşanılmış bir anı olması daha da ilginçti.
Bende zaman zaman geçmişe gider anılara dokunur gelirim.Film şeridi gibi gözümde canlanır çoğu!
Bu resimdeki senin küçüklüğün sanırım kardeşinle birlikte:)şimdi olduğu gibi o zamanda çok şekersin+iz cnm...
Yürekden sevgilerimle...
Sevgili Esinciğim,
YanıtlaSilO akşamüstü yaşadıklarım aynen öyle gerçekleşti..
Ben de çok etkilenmiştim.
Bu resimdekiler ben ve kardeşim değil..Deviantart'tan alınma bir foto canım o :)
Kardeşimin gözleri tıpkı yazıda anlattığım gibi mavi üstelik.
Böyle eski bir yazıma gösterdiğin ilgi için teşekkürler canım.
Ben bu ara çok yoğunum, yeni farkettim, özür dilerim..
Görüşmek üzere..
Selam ve sevgilerimle...
gerçekti
YanıtlaSilve gerçeğin bile ötesi
YanıtlaSiltüm kalbimle saygılar
tamamen gerçekti
YanıtlaSilBence de öyleydi beyazmavi :(
YanıtlaSilİçim titredi şu an yine...........
hayır hayır,
YanıtlaSilüzülmek hüzünlenmek değil
tarifi zor bir huzur,
hüzünlü huzur
ama bir mutluluk
çölde yağmur yağarken yanı başında
görmek gibi o iki afacanı,
mutlu kal
ve sevin
bloguma yazdığım iki şarkı sözü gibi...teomandan "o yaz" ı dinlemek gibi, kök sarmaşıklar gibi sarıldık o yaz...
YanıtlaSilzaman durur.güneş kıpırdamaz bile.perde açılmak ile açılmamak arasındadır.saat tiktak'larından başka ses yoktur.bir an durur insan,durduğu yerde gönlünün aldığı yerlerde seyehat eder.
bugün biraz daha bulutlu ankara,beyaz
ve diyecektim,unuttum
YanıtlaSiltıpkı rüyada aşık olmak
rüyada kaybedilen can'a canan'a sarılmak,bir filmin son sahnesinde yazındaki duyguları hissetmek,afallayıp sırtüstü yere uzanmak,halen tebessümlere mekanlara sokaklara köpeklere sarılışlara hayata öte duymak.
ceviz ve kiraz kal