Baharı ve ''UYANIŞ ''ı detaylarıyla görme isteğiyle yakın köylerden birine bir doğa yürüyüşündeydim. Bu benim için bir terapi niteliğindedir her zaman.
Yol boyunca neredeyse yeşil olmayan tek bir nokta bile kalmamış gibiydi. Ağaçlar, çiçekler, böcekler, kuş sesleri insanın kendisini bir masal dünyasında hissedeceği kadar muhteşemdi. Doğa tamamen uyanmıştı...
Papatya tarlaları insanın içini coşkuyla doldurup, hemen oracıkta uzanıp yatma isteği veriyordu. Bal arıları hiç ara vermeden çiçekten çiçeğe konuyor, doğanın o bilindik dengesini sorunsuz bir şekilde işliyor görmek insanın içi huzurla dolduruyordu.
Köye vardığımızda ilk işim oradaki çocuklardan birine oğlak görüp göremeyeceğimi sormak oldu. Çocuk kısa bir şaşkınlık yaşadıktan sonra evlerinde daha dün doğmuş oğlaklar olduğunu söyledi. Eve girdiğimizde bir şaşkınlık da ben yaşadım. Çünkü aynı çocuktan bir tane daha vardı :) Ve ikizler bana yeni doğmuş oğlaklarıyla poz verdiler...
Dönüş yolunda kafasını içeri çekmeden, hiç ürkmeden son derece güzel pozlar veren biri daha vardı :)
Sol tarafa baktığımızda ise kartpostalları andıran muhteşem bir vadi manzarası yer alıyordu.
Ama güneş ters taraftaydı...
Tüm bunlar bende gerçekten de terapi etkisi yapmış. Şu an öylesine dingin, mutlu ve huzurluyum ki...
Bir parça olsa bile sizin de aynı duygularla dolmanızı diliyor, sevgiler gönderiyorum...