Ben dün akşam uğradım. On-line alışverişle sipariş ettiğim ürünü getirdiklerinde evde kimseyi bulamamışlar çünkü. Ertesi güne kalsın istemedim ve bizzat gidip almaya karar verdim. Ürünü merak ediyor olmam da büyük etkendi tabii.
İyi ki de gitmişim. Akıl sır almaz bir gerçeği yerinde görüp öğrendim. Bu gerçeği birebir yaşayanların ağızlarından dinledim. Kargo şirketi elemanları o kadar dertli ki.
Uzun zamandır bu kadar şaşırmamıştım.
Hangi şirket diyeceksiniz şimdi? İsim önemli değil. Çünkü aşağı yukarı hepsi son iki yıldır aynı şeyi yaşıyorlarmış. Koliler dolusu mal teslim etmekten, ertesi gün aynı kolileri alıp geldikleri adrese iade etmekten bıkıp usanmışlar.
Tüm yaşananlara on-line alışveriş sitelerinin müşterilere sağladığı bazı kolaylıklar/avantajlar sebep oluyormuş.
''Sipariş verip ayağına kadar getirttiğin ürünü beğenmediğin takdirde vazgeçme hakkı'', ''Bütün iadelerde ücretsiz kargo'' gibi bu avantajları bazıları adeta bir oyun haline getirmiş. Özellikle üniversite kampüslerindeki öğrenci yurtlarına ve resmi kurumlara mal yetiştiremiyor, ertesi gün neredeyse hepsini ''beğenilmedikleri için'' adrese iade ediyorlarmış.
Bunları dinlerken o an kafam karıştı. İçimden ''E, iyi işte, ne güzel! İşler iyi gidiyor. Tarafınıza ücreti de ödendiğine göre sorun ne? Neden şikayet ediyorsunuz?'' türü cümleler geçiyordu.
Kafayı toparlayıp olayı irdelediğimde ise hak verdim onlara. Yaptıkları hizmetin bir işe yaramadığını, boşa kürek çektiklerini düşünüyorlar ve bu onları rahatsız ediyordu. Alıcıların sırf ''bedava'' diye bu işin suyunu çıkardıklarını, sahiden de oyun haline getirdiklerini düşündüm o an. Hiç de hoş olmayan, keyfi bir oyun. Ben yapar mıydım? Hayır, asla!
Olaya ''alışveriş çılgınlığı'' bile diyemediğimi farkettim. Ortada bir alışveriş değil, yalnızca alış-iade ediş vardı çünkü.
Kapınıza gelen herhangi bir kargo şirketi elemanına sorun tüm bunları. Aynen anlatmaya başlayacaklar, inanın.