Özlemle beklerdi ziyaretlerimi. Büyük bir hevesle eski günlerini anlatır, bundan inanılmaz mutluluk duyardı...O anlatırken yüzünde yer almış derin çizgilerde görürdüm her kesiti. Asırlık bir çınarın ağzından dökülen koskoca bir yaşamdı izlediğim...
Her yıl bu tarihlerde telefonla arar,
- ''Kağıtlarım geldi kızım,'' der ve ardından heyecanla sorardı;
- ''Kaçta gelirsin bugün?''
''Gitme kızım!'' diye yalvarışların gözümün önünden hiç gitmiyor...
Ve sana sarıldığımda anneannemi duyumsadığım o kokun...
Ben de ayrılmak istemezdim senden hiç, biliyor musun? :(
Işıklar içinde ve rahat uyu Rukiyeciğim, ASIRLIK ARKADAŞ'ım...
. . . . .
Bağlantı: ASIRLIK ARKADAŞ
Bağlantı: CANIMA