Mitolojideki hikayesiyle Pandora'nın kutusundan çıkıp etrafa dağılan kötülüklerin ardından gitmek isterken, son anda yetişen Prometheus tarafından kutunun kapağı kapatılıp içeride hapis kalan ve o günden sonra da onun emrinde olup, insanlara azar azar dağıtılmaya karar verilen ''umut'' -Bir taraftan da öyle çok beğendiğim bir isim ki ''Umut'' -.
Nedir umut? ''Ummaktan doğan güven duygusu'' diye açıklıyor sözlükler. Umut ediyoruz ve bu bizim güven duygusu geliştirmemizi sağlıyor.
Ne güzel bir tabirdir bu!
Umutsuz yaşamak, yaşayabilmek, böyle bir şeyi sağlıklı bir insan olarak başarabilmek mümkün müdür?
Umuttur bizi ayakta tutan ve dünyaya güzel gözlerle bakmamızı sağlayan.
''Umut fakirin ekmeğidir,'' dememişler mi? Umutsuz yaşanmayacağını en güzel ispatlayan deyimlerden biri bu değil miydi?
Gören gözlerin, duyan kulakların, hisseden ruhların, içimizdeki fırtınaların, arzuların, hayallerin karanlıklardan arındıran vazgeçilmez ışığıdır umut. Gönüllerimizdeki aydınlık yandır, hayatı anlamlı kılan, en kötüyü en iyiye çevirebilecek güçte mükemmel bir duygu.
Üzerimizdeki masmavi gökyüzünü hissetmek ve içinde özgürce uçuşan kuşları görebilmektir...
İçteki isteklerin dışa vurumu, gerçekleştirilmesi için çabalama ve oluşumu durumunda başarıdır. Herkesin içinde bir parçası gizlidir umudun.
Hayata bağlı kalma sebebimiz, genç bir annenin kucağında yeni doğmuş bir bebeğe sevgi ve gıptayla bakıp anne ya da baba olma özlemidir örneğin. Yağmurlu bir hava sonrası çıkıp yedi rengiyle ışıldayan gökkuşağına eş. Düşünürsek eğer; gökkuşağı yağıp gürlemiş gökyüzünün bizi umutsuzluğa sokmamak adına verdiği bir armağandır işin özünde. Doğanın öfke dolu hallerinden sonra yaptığı bir gösteri, umuda çağrıdır...
Pek farkında olmasak da umutla yatar umutla kalkarız aslında...
Umudu içimizde gizlediğimiz beyaz bir güvercine benzetebiliriz çırpınıp duran ve sürekli hissettiğimiz. O çırpındıkça biz de büyük bir azimle umutlarımızın peşine düşeriz.
Bazen karamsarlığın eş anlamlısı gibidir, kimi zaman belirsizlikle kardeş...
Hatta yarın'ın hayalidir...
Sözün özü umutsuz asla yaşayamayız...
Ne demişti şair :
Umuda bin kurşun sıksa da ölüm,
Unutma, umuda kurşun işlemez gülüm!
Tüm umutlarınızın gerçek olması dileğiyle...