Dünyanın neresine giderseniz gidin ''çocuk'' çocuktur, değişmez.
Masumiyeti, gülücükleri, gözyaşları hep aynıdır.
Sevinç ya da öfke içeren tepkileri, davranış biçimleri, her şeyiyle aynı...
Bizdeki bayram şekeri toplamaya çıkma geleneği, özellikle de büyük şehirlerde ne kadar uygulamadadır, bilinmez; ama Amerika'da Halloween Cadılar Bayramı'nda çocuklar halen kapı kapı gezip şeker-çikolata topluyor.
Peki, ertesi sabah bu çocuklara anneleri: ''Tatlım, sen uyurken biz bütün şekerleri yedik!'' derse neler oluyor? Haydi hep birlikte izleyelim ve gülümseyelim...
Teşekkürler!
YanıtlaSilHoşgeldiniz!
Silyazık ya nasıl üzülüyorlar :)))
YanıtlaSilBu üzüntünün yansımaları nasıl da farklı farklı.
Silİçlerinden biri şiddete başvuruyor :D
Dün izlemiştim bu videoyu.En sondaki çocuklar gibi çocuklarım olacağını bilsem, kaygısız çocuk dünyaya getirirdim sanıyorumki:)
YanıtlaSilEn sondaki üç çocuk yetişkin insan olgunluğunda.
SilÇocuğun yapısı büyük bir yüzdeyle onu yetiştirirken şekil alıyor.
Kaygı duymamalısın bence:)
Uh oh. Someone looks unhappy.
YanıtlaSilHi!
SilYes, she looks unhappy.
Because she's a rightfull reason :)
harikalar :)))
YanıtlaSilEn çok zenci bebek(!) şaşırttı beni...
Silİlk kızın tepkisi güzel. İtiraz, artı olay yerini terk :)
Ahhh bu videoyu izledim. Çok hoşuma gitti çok.. Ne kadar duygusallar ve şekerlerden de şekerler.
YanıtlaSilBence de öyleler Pandoracım. Her halleriyle.
SilOnlar olmasa hayatın tadı tuzu yok...
Hepsi ne kadar şeker :) ben bütün çocukların tepkisini beğendim çünkü çok içten ve doğallar.. Darası tüm isteyenlerin başına...;)
YanıtlaSilArada böyle ''tebessümlük'' kısa postlar iyi geliyor.
SilBeğenmenize sevindim.
Hoşgeldiniz bu arada :)
Teşekkür ediyorum HOŞ BULDUM :)) Bence de arada yayımlayın, gülmeye ihtiyacımız var :))
SilSevgiyle kal..
Güzelmiş:)
YanıtlaSilİlginç aynı zamanda...
SilÇocukluğum geldi aklıma. Ben çok çıkardım böyle kapı kapı şeker toplamaya. Sonra da Lunapark'a giderdik, bayramda çocuklara ücretsiz olurdu.
YanıtlaSilŞimdi aileler çocuklarını bu tarz mahalle gezmelerine göndermemekte çok haklılar. Kızamıyoruz maalesef geçmişteki adetimiz unutulmaya yüz tutuyor diye...
Nerede benim çocukluğumda ki dönem. 7-8 yaşlarındayken daha bir kaç mahalle ötelere giderdik top oynamaya. :))
Şimdi çocukları kaçırıverecekler korkusuyla evden dışarı bile çıkaramıyor aileler...
Neyse ülke meselelerine dalıp konuyu saptırmayayım. :)
Kaçırılma korkusu bir yana, iki yıl önce bayramda şeker toplamaya çıkan üç çocuğun başına gelenler bütün ailelerin kafasına kazındı. Göndermezler, haklılar tabii...
SilÜlke meseleleri iyice çığrından çıktı Özgür.
Biz ancak başka ülke çocuklarını izleriz böyle...
İyiymiş :D Ben hala aynıyım gerçi, şimdide şekerimi yeseler kızarım :D
YanıtlaSilBüyük ya da küçük, haber vermeden kimsenin bir şeyine dokunmamak lâzım değil mi ama? :)
SilÇocukluk güzel şey.)gülerken de ağlarken de çok masumlar...
YanıtlaSilSevgilerimle Zeugmacığım...
Ve duygularını saklamayı hiç bilmiyorlar değil mi?
SilSevgilerimle Esinciğim...
Mimlendin sevgili Zeugma..
YanıtlaSilMimlerle ilgili durumumu en sonBURADA açıklamıştım sevgili Rüya. Sen durumu yeni blog arkadaşlarımdan olduğun için bilmiyorsun.
SilBir ara uğrayacağım bloguna..
Peki :)
SilYine de teşekkür ederim ;)
Anlayışın için ben teşekkür ederim :)
SilHemen geliyorum.
İlk çocuğun kendini korumamaya almasına kırıldım resmen..Hayırrrr beni yine ağlatacaksın..:D
YanıtlaSilDinlerken bakışlarıyla anlatıyor kademe kademe...
SilYıkım büyük. Nasıl isyan etmesin :)
izlemiştim ve çok hoşş gibi algılansada üzücü olan şu ki şekeri seven dünya çocukları var ve keşke böyle içine kimyasal dolmuş şeyler hiç girmese çocuklaımızın dünyasına ...anne gözüyle :)
YanıtlaSilÇok haklısın elbette.
SilŞekerin insan vücudu için hiçbir besleyici değeri ve özelliği yokken, tam tersine bir sürü zararı varken; renk renk, çeşit çeşit şeker üreterek dünyadaki bütün çocukların sevdiği yiyecek haline getirmek ''insanlık adına'' yapılabilecek en büyük yanlışlardan biri...