Bir anlamda sevginin nirvanasına ulaşılır. Kimi zamansa taraflardan birinin egoları uğruna yaptığı düşüncesiz bir davranış yaşam boyu iz bırakacak güce sahiptir...
Tarih boyunca insanlar ders alsın diye hayvanların konuştuğu fabl'lar, çeşitli anonim hikâyeler yazılmış. Doğru yol kolayca bulunsun diye bir anlamda insanlığa yardım edilmiş.
Oysa dünyadaki en büyük güç sevgi...
Bu yüce duygu gerçekten de her şeyin ilacı ve yüreği sevgiyle dolu, iyi insanlar olduğu sürece gezegenimizin bir yerlerinde güzel şeyler yaşanmaya devam ediyor.
Tıpkı ABD'nin Illinois eyaletinde yaşayan minik bir kız ile mahallenin çöp toplama görevlisi arasında geçen hikâyede olduğu gibi. Öyleyse hemen, onların insana insan olduğunu hissettiren, duygu yüklü, sıcacık hikâyelerine geçelim.
Çünkü Delvar haftada 1 kez, perşembe günleri çöp kamyonu ile oturdukları mahallenin atıklarını almaya gelmektedir. Son derece güler yüzlü ve arkadaş canlısı bir insan olan Delvar küçük kızı farkettiğinden, her defasında tüm sevgisiyle gülümseyerek ve korna çalarak ona el sallar.
Brooklyn, Delvar'ı çok sevmekle kalmaz, ''müthiş gülümseyen çöpçü adamımız'' olarak tanımlar. Aralarında güçlü bir sevgi bağı kurulmuştur.
Öyle ki; iki yaşından itibaren her perşembe aynı saatte Delvar'ı görmek ve ona el sallamak üzere büyük bir sabırla ve heyecanla pencerede hazır bekleyen Brooklyn, Delvar'ın evlerinin önünden geçtiği anı kaçırdığı zamanlarda annesiyle arabaya binip tüm mahallede onu aratır. Atık kamyonunun peşine düşer.
Bir hafta sonra yeniden buluştuklarında ise Delvar da Brooklyn'e doğum günü hediyesi olarak 'Frozen' oyuncaklar getirdi.
Brooklyn, Delvar'ın hediyesine annesiyle kocaman bir 'Teşekkürler Delvar' yazısı hazırlayarak karşılık verdi. Sosyal medyada paylaşılan fotolar ise halen binlerce yorum ve beğeni alıyor.
özünde bu kadar basit olduğunu anlatan gerçek bir hikâye.
Yolu sevgiden geçen ve
insana ''insan'' olduğu için değer veren herkese selam olsun...
Kaynak: www.theindychannel.com/
Ah, güzel insan olabilmekte bütün mesele, sadece o...
YanıtlaSilAynen öyle. Üstelik geri dönüşümü de ''güzel'' oluyor.
SilÇok güzel bir dönüş oldu :)
YanıtlaSilSaf sevgi ve merhametin çok güzel bir örneğini göstermiş oldun, keşke her türlü insani ilişki böyle karşılıksız sevgiye dayansa.
Sevgiler :)
Teşekkürler Emre.
SilSaf sevgiye dair gerçek bir hikâye.
Bazen karşılıksız yapılan bir iyilik kötü bir kalbe rastlıyor ve pişman da edebiliyor. Selamlar...
Çok güzel bir hikâye..İnsan olabilmenin özü işte bu kadar basit aslında
YanıtlaSiliçtenlikli saf bir sevgi..Dileğim, benim de dileğimdir..istediğim/iz tek şey gerçek SEVGİ'dir. Her şey gelip geçiyor hayatta. Rüzgâr gibi uçup gidiyor, bir tek sevgi, tutunup kalıyor dokunduğu dalda ve kökleri sağlamsa hiç bir şekilde savrulmuyor, unutulmuyor.. Hoş geldin Zeugmacığım :)) Yüreği sevgiden geçenler buyursun gelsinler :))
Sevgilerle dolu iyi pazarlar ve nice nice güzel günler dilerim.
Hikâye beni de çok etkiledi. İnsanlar bu türden yaşanmışlıklara ne kadar hasret kalmışlar, bir yandan da onun kanıtı.
Silİstediğimiz tek şey her türlü çıkardan uzak gerçek bir sevgi Esinciğim. Dediğin gibi kökleri sağlamsa hiçbir etkiyle savrulmuyor.
Teşekkür ederim. Hoş buldum:) Ancak eski rutinde devam edebilir miyim bilmiyorum, bakalım:) Bu minik kızla başlangıç yapmış oldum:)
Güzel bir haftaya başlangıç yapman ve keyifli günler geçirmen dileğiyle, sevgiler Esinciğim....
Sıcacık bir öykü bu. Özellikle çocuklarda böyle saf sevgiler karşılık bulursa mükemmel bir bağa dönüşüyor. Benim minik kendisine ilgi gösteren insanların adını soyadını soruyor sonrasında bir daha görme ihtimali hiç olmasa bile haftalarca adı ve soyadını tekrarlayıp, "Ne yapıyor şimdi, tekrar görüşür müyüz?" gibisinden bana sorular soruyor.
YanıtlaSilBenim de öyle hoşuma gitti ki. İlgili haberin yer aldığı tüm yazıları okudum diyebilirim. Yüzümde tebessümlerle ve inan Ata aklıma geldi sık sık. Minik oğlunun en az Brooklyn kadar sevgi dolu olduğu öyle belli ki:) Yazdıklarını sanki görmüş gibiyim :)
Silhahha yerim onu ben. Çok tatlı amaa :)
YanıtlaSilÇook:) Minicik daha. Olsa da sevsek kuzuyu:)
SilBir de kardeşi var baksana...
Ah ne güzel bir paylaşım olmuş ...
YanıtlaSilİnsan olabilmek , insan kalmayı başarabilmek ...
Yüreği güzel insanlara ihtiyacımız var ...
Paylaşım için teşekkürler
İyi geceler dilerim
Son günlerde ortaya çıkan çocuk istismarları yüzünden içim büzüldü adeta. Okudukça daha da kötü oluyordum. Umarım sorumluları kimse, sebebine dahil olan her kim varsa en kısa zamanda ve en kötü şekilde cezasını bulsun!
SilSımsıcak, güzel öykülere ihtiyacımız var. İnsan kalmayı başarabilmiş, yüreği güzel insanlarla karşılaşabilmek dileğiyle, ben teşekkür ediyorum...
İyi geceler, sevgiler...
<3 <3 :)
YanıtlaSilÇocuklar sevgi kaynaklarını çabuk keşfediyorlar. Adeta bir ayna gibi içlerindeki katıksız iyiliği dışa yansıtıyorlar. Çıkarsız, katıksız bir sevgi bu. Karşılık bulursa devam eden, kesintisiz bir "sevgi masalı" yazılıyor. Brooklyn ve Delvar'ın öyküsü gibi.
YanıtlaSilDünyada yaşanmış çeşitli istismar öyküleri kafalardaki soru işaretlerini çoğaltıyor, güven duygusunu zedeliyor.
İyi ki çocuklar çoğu kez sezgileriyle doğru karar verebiliyorlar.Ancak incinirlerse hayal kırıklığına uğrayabiliyorlar.
Bu güzel öyküdeki katıksız, saf sevgi sarsın sarmalasın yürekleri...
Küçük kızın aldığı karşılık sadece bir tebessüm ve el sallama. Bu onun minik dünyasını anlamlandırmış, ona yetmiş, içindeki sevgiyi büyütmüş.
SilHenüz çok küçük. Elbette ki büyüdükçe ve daha çok insan tanıdıkça dünyanın ne kadar kirli bir yer olduğunu, içinde kötüler de olduğunu o da anlayacak.
Çocuklar her zaman samimi ve içtendirler.Yeterki ebebeynler onların doğal kalmalarına müsade etsin.Ellerine-yüreğine sağlık yüreğime su serptin sağol.
YanıtlaSilEbeveynler rol modeldir aslında. Çocuğun ilk gözlemleyip uygulama yaptığı insan modelleridir, değil mi? İyiyi, doğruyu, güzeli ilk öğrendikleri. Tabii öğretiliyorsa, başıboş bırakılmıyorsa. Aksi takdirde dünyada bu kadar katil, sapık vb olur muydu?
SilTeşekkür ederim. Çocuklar adına umutlu olmaya öyle ihtiyacımız var ki...
İletişim kurmayı bilen insanlar, ne güzel..
YanıtlaSilBizim oğlanın da benzer birçok girişimi olmuştu, hala da oluyor, ama şimdiye kadar oğlumun karşısına böyle biri çıkmadı maalesef. Samimiyetten, içtenlikten uzak birkaç kelime, ciddiye almamalar... Neler neler.. Kendini sevmeyen, kendini tanımayan, yaptığı işten memnun olmayan, kompleksli insanların iletişimi bundan öte olmuyor maalesef..
Bu kız için çok sevindim ama, ne mutlu ona!
Yapılacak olan da çok zor bir şey değil aslında. Biraz tebessüm, sevgi dolu birkaç kelime yeterlidir bir çocuk için. Senin oğlun da bu kadarcık ilgiyi bile özümseyip değer verecek bir çocuk, biliyorum. Kim bilir gördüğü ilgisiz tavırları nasıl değerlendiriyor. Dünyayı tanımaya çoktan başlamış desene.
SilGeçen yıl Ankara'dan çok kötü intibalarla döndüm. Duyarsız ve yontulmamış insanlar var, diyeyim açık ve net. Bahçeli ya da Emek gibi semtlerdeki lüks evlerde bile çöpü 10 metre yürüyüp konteynera bırakmak yerine (ki konteynarlar her caddeye sık aralıklarla koyulmuş) istisnasız herkes daha sabahtan başlayıp giriş kapısı önüne bırakıyordu. Sonra da kedi köpek dağıtıyor. görüntüler yol boyunca, iğrenç! Temizlik görevlileri sabah erkenden söylene söylene kalanları süpürüyorlardı. Hatta bir keresinde bu konuyu tartıştık. Onları biraz yönlendirdim ama sanmıyorum değişsin. Ha, bir de pazarcılar vardı. 1 kilohavuç alacaksın mesela. Senden önce hızla o dolduruyor poşeti. Neredeyse hepsi öyleydi. Almak istediğinin 2 mislini vermek istiyordu, çok nefret edilesiydi.
Çocuklar için en güzel büyüme ortamı küçük bir kentte bildik, tanıdık, nezih insanlar ve onların çocuklarının bulunduğu ortam. Sokaklarda, parklarda bahçelerde korkusuzca birbirleriyle oyun oynayabilmeleri paha biçilmez gerçekten de...
Çok ilginç ya, hele ki, Amerika gibi bir yerde. Anneyi cesareti için kutlamak lazım, çocuğun masum sevgisi harika, ben yapamazdım dünya öyle kötü ki, bebeğime kimseyi yanaştıramazdım. Ne kötü değil mi, belki dünyanın en iyi insanı o adam ama korkudan kimselere güvenemez hale gelmişim. :(
YanıtlaSilNe de olsa çocuk tacizinde Dünya 2.siyiz. Ölü yıkayıcısından imama, mezarlık bekçisinden ilahiyat doçentine kadar sicili bozuk sapıklarla doldu ülke. Düşün; bir de meslekleri dinle imanla doğrudan ilgili. Ya Kuran öğrensin diye vakıf yurtlarına teslim edilen küçük çocukların istismarı?
SilBu yılın ocak ayı sonlarında polise 8 kez kaydı geçmiş tecavüzcünün servis şoförü olarak çalıştığı ortaya çıkmadı mı? Dolayısıyla korku ve güvensizlik herkeste mevcut.
Minik Brooklyn olayında durum çok farklı bence. Bir kere anne gözetiminde gerçekleşiyor her şey, fotoğraflarda çok açık. Delvar ise tüm mahallenin tanıdığı bir görevli. Küçük kızı alıp bir yere götürmek falan istese o zaman şüpheyle bakılırdı. Her şey masumane bir şekilde gerçekleşiyor, buna inanmalısın...
İyi insanların yüzü hürmetine dünyanın döndüğüne inanırım ama bu yaşanmış öykü millet, ırk, dil, din gibi kavramların önemi olmadığını bir kez daha tescilliyor sanki. Bu güzel paylaşım için teşekkür eder, güzel bir hafta sonu dilerim.
YanıtlaSilEvet, aynen dediğiniz gibi bence de..
SilKirli çıkarlar uğruna din mefhumunun bile hunharca içi boşaltıldı ve hatta çocukların istismar edilmesi de dahil oldu bu aymazlıklara. Daha doğrusu sapkınlıklara. Dünya iyi insanların dualarıyla ve umutlarıyla dönmeye devam ediyor belli ki. Paylaşımınız için ben teşekkür eder, keyifli bir hafta sonu dilerim.