Aynı zamanda pek çok metro hattının kesişme noktası olan merkez konumdaki istasyon gördüğünüz üzere kocaman, kapalı bir avlu görünümünde. İçeride yaşanan çok renkli hareketliliğin yanı sıra, labirentmiş intibası veren işleyişi ve mimarisi insanda şaşkınlık ve de hayranlık uyandırıyor.
Eğer yanınızda yol yordam bilen biri yoksa kaybolmanız işten bile değil. İç içe geçmiş birkaç istasyondan oluştuğu etkisi bırakan Victoria'ya nereden girip çıkıldığını çözmek çok güç gerçekten. Bünyesinde hem otobüs terminali, hem tren garı barındırıyor. Her kesime hitap ettiği, ücretler yarı fiyat olduğundan gelir düzeyi düşük insanların tercihinin otobüsten yana olduğu söyleniyor. Gece 10 civarı kapandığından yeme içme sıkıntısı mevcutmuş burada. İngiltere'deki alışveriş merkezlerinin erkenden kapanmasını anlayabiliriz belki; ama buradakini anlamak zor. Başka sıkıntılar da var tabii.
Metrolara inip çıkan tek asansörü bile olmadığından insanların elindeki valizlerle yürüyen merdivenlere mahkûm oluşu.
Hızı ve derinliğiyle efsane olmuş metro ağı sistemi...
Elektrikli ilk hat 1890'da kullanılmaya başlamış. 402 km uzunluğundaki metroyu yılda 1,2 milyar yolcu kullanıyor.
İçerisi haliyle iğne atsan yere düşmeyecek cinsten. Bu görüntüler kısmen tenha olduğu anlara rastladı üstelik.
90'lı yıllarda yaşanan bir patlama olayından sonra istasyonda kullanılan tüm çöp bidonlarının
bir daha konmamak üzere kaldırılması ne ilginç!?
Şıklıklarına bakıp da parti ya da düğüne gidiyorlar sanmayın. Normalde de böyle giyinen çok bu ülkede.
İnsanlar yeme-içme ihtiyacını karşılıklı oturup önlerine masa açarak dışarıdan satın aldıklarıyla
giderebildiği gibi, trende de her tür yiyecek-içecek servis hizmeti var.