İskelede canlı balık satan balıkçıların başından kediler hiç eksik olmaz, bilirsiniz. Balık almaya gelen insanların ve balıkların arasında dolanıyor gibi yapar, arada kovaların başına geçip ya da karşısına sıralanıp masum bir şekilde canlı balıkların oynaşmasını izlerler uzun uzun.
Bugüne kadar hiçbir kedi görmedim ki kendini tutamayıp ya da nefsine yenik düşüp o kovalardan birine patisini soksun. Balık araklayanını, kovayı devirenini de görmedim. Sanırsınız sadece bakmaya gelmişlerdir oraya.
Öyle bir ''Yoo. Ben balık yemem. Sevmem ki,'' hali. Bir vurdumduymazlık ki sorma gitsin. Yok böyle şaşılası, hayran olunası bir sabır:)
Bayılırım onların bu hallerini incelemeye. Çaktırmadan fırsat kollamaktadırlar aslında. Hayır, hayır. Öyle değil. Hani balıkçıların her birinden her an sürpriz bir parça gelebiliyor. İşte o ''muhteşem'' anı bekliyorlar.
Atılan o balık, daha havadayken güçlü bir mıknatıs etkisi gösterip tüm kedileri havaya sıçratarak üzerine çekiyor. Ve yere bile düşmeden kapanın elinde kalıyor. Böyle anlarda akrobatik hareketlerle başrol oynayan kedilerin çoğu uçuş esnasında birbirine giren patileri sayesinde gazi olmuştur zaten. Durum gözlerinden birini kaybetmeye kadar varmıştır.
Neden canlı balık müptelası oluyor ki kediler? Balıkçıların başında beklerken daha önceden etrafa dökülmüş balıklarla ilgilenmeyen kim bilir kaç kedi gördüm ben. Sanırım hepsi yapıyor bunu. Bunca sıkıntı, bunca sabır neden?
Önceki gün gördüğüm bu kedi çok şaşırttı beni. Anlaşılan ''Sabır da bir yere kadar. En iyisi ben balıkçılara yardım edip gözlerine gireyim,'' demiş ve kendini bu kısır döngüden kurtarmış:) Arka kısımdaki poşetlerin başındaki yardımseverliğe bakar mısınız?
Poşetçi geldi hanıım! Ver oradan bir poşet abi! 😂😂
Az sonra sadece ona mahsus ödül geldi tabii. Sudan henüz çıkmış, kıpraşan, capcanlı bir zargana.
Bizimki ne yapacağını bilemedi önce. Hemen karşıdaki çimli alana götürdüğü balığı ağzından kurtulmaya çalıştığı için yiyemedi bir türlü. Yere düşürdü en sonunda. Hareketsiz kalıncaya kadar birazcık oynadı onunla çimlerin üzerinde. Emeksiz yemek yoktu. Ne de olsa alnının teriyle kazanmıştı o balığı. Lezzeti bir başkaydı...
Koronadan bahsetmek istemiyorum bu ara. Hafta sonunuz biraz olsun keyifli başlasın istedim.
Kalın sağlıcakla...
* * *
Balıkçı ve kediler:)
Bu kediler de direkt balıkçı teknelerini bekleyen türden:)
Geçen gün, kapının önünde kedi kabusu yaşadık bizde. Hemde minicik bir yavru kedi ile.
YanıtlaSilÇocuklar korktu bu minik kediden. Onlar korkdukça kedi dahada sırnaştı.
Birinin bizi çekmesi lazımdı. Tam seyirlik bir halimiz vardı.
:))
Kedilerin huyu suyu belli olmuyor. Kimi yanından geçerken bile korkup kaçıyor. Kimi peşine takılıp sana eşlik ediyor. Bazıları da sevsin diye paçalarında dolanıyor. Hah işte, ben de bu yazıda onu anlatıyorum aslında. Kedilerin sergilediği ortak tavır sadece iskeledeki balıkçılara:))
SilÇok tatlılar kıyamam, bizde tatilde Çınar oltaya- balığa merak salınca birkaç kez tutmuştuk iskeleden hemen yanımızda biterlerdi, sonrası kedilere ziyafet :)
YanıtlaSilSosyal mesafeli ilk fotoğraf geçen yıldan:)
SilSonrası Çınar'ın daha da hoşuna gitmiştir. Oltayla balık tutmak müthiş bir keyif. Bir kez denemiştim. Tek balık tutamadım; ama saatler nasıl geçti anlamadım.
Kokusundan mıdır yoksa tadından mıdır bilmiyorum ama hepsi kendinden geçiyor. Evdekiler tatlı uykusundan gözlerini açmadan atıyorlar kendilerini mutfağa. Balık aldığımda çoğu kez temizlettiğim kısımları sokaktakiler için isterim.Köpük kaplarla mahalledekilere götürene kadar peşimde küçük bir ordu oluşur. Bu minnak da sabırla beklemiş rızkını.Afiyet şeker olsun.
YanıtlaSilBu arada seni hala itina ile blog yazıyor olarak görmek bana çok iyi geldi Zeugma'cım.Ellerine sağlık :)
İmza buraların yolunu unutmuş bir İzdüşüm :)
Hoş geldin:) Ben de seni onca zaman sonra burada görmekten çok çok mutlu oldum prenses. İlk cümlen yazıda anlattıklarımla ilgili müthiş bir tespit. Bence de öyle. Demek evde de kedilerin var, ne güzel. Ben de tavuk aldığım zaman derili kısımları çıkarıp kedilere götürüm; ama balık artıklarını istemek süper fikirmiş. Kimse kimsenin rızkını yiyemez derler, öyle galiba. Seninkilere de afiyetler olsun:)
SilSık aralıklarla olmasa da ''tarihe not düşmek'' adına bloga yazmaya devam ediyorum. Eski yazılarda dolaşmak öyle iyi geliyor ki. Keşke sen de devam etseydin :/
Sevgiler İzdüşüm'cüm 💐💐🙏
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
SilÇok tatlıııı 🌸
YanıtlaSilEvet, çok:)
SilVer bir poşet abi :)
YanıtlaSilNeredeyse verecek baksana:))
SilMerhabalar.
YanıtlaSilNe kadar olsa, kediler asaletli hayvanlardır. Kedilerin bu yaklaşımlarını ben de büyük bir keyif alarak ve zevkle izlerim. Kedinin fareyi yemediğini, sadece avlanma içgüdüsünü tatmin etmek için fareyi yakaladığına ve fareyi oynayarak öldürdüğüne ve leşini de öldüğü yere bıraktığına şahidim.
Güzel bir izlenimdi, emeğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Merhaba, hoş geldiniz.
SilBence de öyleler. Son birkaç yıldır kedilerin her hareketini ben de büyük bir keyifle izliyorum. Anlattığınız fare yakalama olayında kesinlikle içgüdüsel davranmış, haklısınız. Bir yakınımız üç yıl önce yeni doğmuş bir kedi yavrusu edindi. Öyle ki kedi hayatında hiç sokağa çıkmadı. Ama daha 1 yaşındayken ne zaman camdan kuşları görse heyecanlanıyor, yakalama refleksleri içine giriyormuş. Tamamen içgüdü yine ve çok ilginç.
Değerli ziyaretiniz ve güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Selam ve saygılar.