Şanslı olduğum konulardan biri var ki Anjelika eriğin bol üretildiği bir şehirdeyim. Her nedense pek öyle her yerde bulunmayan, kendine özgü enfes tadı ve aromasıyla beni mest eden klas bir erik türü. Buradaki hasılatı rekor düzeyde bu yıl.
İki çeşidi oluyor. İçi kırmızı olan ve olmayan. İçi kırmızı olmayandan da ne yaparsanız yapın yine kıpkırmızı renkte muhteşem bir sonuç elde ediyorsunuz. Meyve suyu, jöle, marmelat ya da pestil mı yapacaksınız? Mis gibi kokusu, tadı ve rengiyle hemen yerleşiyor oraya.
Mutfak için kış hazırlıklarının devam ettiği şu günlerde ilk kez farklı bir şey düştü aklıma. Pestil yapabilir miydim acaba? Çocukluğumda birkaç kez yemişliğim vardı. Genelde erikten yapılan lezzetli ve keyifli bir atıştırmalık olarak bildiğim, bir-iki kez de kuru yemişçide rastlayıp aldığım; ama pek beğenmeyip bir daha almadığım. Anjelika erik pestili var mıydı ki?
Hemen internete girip biraz araştırma yaptım. Elbette ki vardı. Youtuberlar yetişti yine imdada. Birkaç çeşit tarif vardı. İlk denemem olacağı için kolay olanını seçtim ki, başarılı olamazsam emeğim boşa gitmesin.
Yalnızca erik ve su ile yapılanı tercih ettim. Şeker yok, un ve nişasta hiç mi hiç yok. Âlâ! Pestil yapanların çoğunluğu bu sıvıyı tepsilere, sinilere, borcamlara, nereye dökerse döksünler, yapışmasın diye ne tabanını ıslatıyor ne de yağlı kâğıt seriyorlardı alta. Fakat o pestil yine de en geç iki gün içinde kuruyor ve hiç zorlanmadan olduğu gibi kalkıp kurtuluyordu bulunduğu kaptan. Şaşırmamak elde değildi.
Yarım kilo Anjelika eriği yıkayıp çekirdeklerini çıkardım. 250 ml kadar su ile en fazla 15 dk kaynatarak ve kaşıkla ezerek iyice yumuşamasını sağladım.
Ve biraz soğuyunca süzgeçten geçirdim. İşlem bu kadar.
Sıra geldi kurutmaya...
Elde ettiğim boza kıvamındaki sıvıyı ince bir katman halinde yağlı kâğıt serdiğim iki boy tepsiye paylaştırdım.
Çünkü tepsilere yağlı kâğıt serenler pestil kuruyunca yağlı kâğıtla birlikte kaldırıyor, o haldeyken makasla kesiyor ve kolayca ayırıyordu yağlı kâğıttan. Bu tarif daha uygun geldi benim gibi acemiye. Ben de yapmalıydım aynısından. Fakat bir türlü aklım kesmiyordu. Peki, ya benim döktüğüm pestil yapıştığı yerden kalkmazsa?
Ta taaam! Balkon çok fazla güneş alıyordu ve pestilim 24 saat dolduğunda tamamen kurumuştu. Kâğıtların rengine bakar mısınız? 😍 O la la! Gözlerime inanamadım. En korktuğum şey gerçekleşmedi. Benim pestilim de yağlı kağıttan kolayca ayrılıverdi. 🙏
Velhasıl sayın okur, pestil yapmak bu kadar kolaymış. Bir tam günde her şey olup bitiyor, şahane pestiller elde ediyormuşsunuz. Şimdiye kadar neden yapmamışım diye epeyce üzüldüm bir taraftan.
Bunlar da nişasta ve şeker katarak puding kıvamına gelene kadar kaynattığım anjelika erikli lokumlar. Şeftaliden yapılana rastlamıştım. Anjelika eriklisi neden olmasındı? Çayın, kahvenin yanına çok çok yakışıyor.
Meteorolojiden bugün de güneşli ve oldukça sıcak bir gün olacağı bilgisini alınca hemen iki cam tepsiye daha Anjelika erik hazırlayıp koydum. Yarın ikindi vaktine kalmadan yani tam 1 gün sonra bunlar da pestil olacaklar. Hem de çok daha güzel olacaklar. Yağlı kâğıt bile kullanmadım. Artık hiçbir tereddüt yok bende. Kuruduğu yerden de anında sıyrılıp kalkacaklar, eminim. Sonucu fotoğraflayıp buraya ekleyeceğim. Yok böyle kolay bir tarif, yok böyle güzellik. Gölgede de kuruyormuş; ama dileyenler serin havalar gelmeden hemen başlasın bence. Üstelik normal erikten de oluyor, şeftaliden de...
Kıssadan hisse:
Demek ki neymiş? Tecrübe her şeymiş...
* * *
Edit
EK: 18.9.2022 (18:40)
Yukarıda bahsettiğim ikinci denemede her şey tahminim doğrultusunda gerçekleşti. Bu pestil de tam 24 saat dolunca kurudu ve daha güzel oldu. Yağlı kâğıt kullanmadığım halde, cam tepsilerin etrafını bıçakla kurtardıktan sonra gayet güzel ele geldi.
Tepsideki olukların izi çıkmış bu arada :) Birinci pestilde Anjelika eriklerin içine 1 tane de şeftali atmıştım. Bu sadece Anjelika erikten. Rengi o yüzden biraz daha koyu olabilir.
Onun dışında pişerken biraz şeker ve nişasta ilave ettim. Bir de bal sürüp ceviz ilave ederek sardım. Lezzeti on numaraydı.
Tamamen kuruyan iki cam tepsi ve son halleri efendim.
Tek kelimeyle ''şahane'' oldu.
Yapacak olanlara afiyet olsun ve kolay gelsin...