Gecenin tüm güzelliğini,sessizliğini ve gizemini de yaşasaydık sabaha kadar.
Şafağın o eşsiz güzelliğini seyrederken güneşin olağanüstü doğuşunu saniye saniye izleyerek girseydik her yeni günün sabahına.
Yaşadığımız dünyanın sunduğu mucizelerin farkına varıp mutluluk ve huzurla dolsaydık... Ve hayata yetişebilseydik dingin bir şekilde...
Uyuyarak geçirmek zorunda olduğumuz her dakika, her saniye bir kayıp, yok olmakla eşdeğer ölü zaman. Yazık oluyor gerçekten... Yaşadığımız hayatın yarısı yok oluyor...
Görsel: Deviantart