Anayoldan dar bir sokakla sapılıyor ve ben garip bir duyguyla her seferinde bu yolu tercih ediyorum. Görüş alanıma girer girmez işte yine tamamen binaya odaklanmış durumdayım.
Bahçesinden, her birinde yazdan kalma, lacivert rengi hafif solmuş şemsiyeler bulunan oval masalar halen kaldırılmamış.
İyi havalarda o masalarda bir şeyler atıştırıp çay içen, sohbet eden genç kızların neşeli kahkahaları çınlamıyor artık bahçede. Havluya sarılmış saçlarıyla balkonlarda çamaşır asan kimse de yok.
Kilometrelerce uzaklardan, evinden, ailesinden kopup gelmiş genç kızların yaşadığı bu mekan, pencerelerden taşıp her yanını çevreleyen, hatta neredeyse elle tutulup gözle görülür hale gelmiş ve sanki içinde kendi öğrenciliğimi de gördüğüm yoğun bir özlem tabakasıyla kaplı.
Binanın bahçe duvarının köşesinde yurtta kalan kız arkadaşını bekleyen ve zaman zaman saatine bakan bir delikanlı gözüme takılıyor. Çok sık gördüğüm sahnelerden biri bu. Ve akabinde yurdun ana kapısında son derece güzel bir genç kız beliriyor. Bu arada iyice yaklaşmış durumdayım...
Yüzünde belirmeye başlamış utangaç tebessümlerle merdivenlerden hızla inen genç kız göz kamaştırıcı güzellikte. Koşar adımlarla kendini bekleyen delikanlıya doğru ilerliyor. Birbirlerine sevgiyle sarılırken hiç ayrılmak istemiyor gibi bir halleri var. Bahar tazeliğindeki parfüm kokuları ortalığı sarmış durumda. Bu kokuyu o an, gençliğin, masumiyetin, sevgiliye olan özlemin yoğunlaşıp dalga dalga yayılan hali olarak algılıyorum. Yüzüme gülücükler yerleşiyor...
El ele tutuşuyorlar. Onlar önde ben arkada ilerliyoruz...
K- Ne yapıyoruz şimdi aşkım?
E- Bilmem... Sinemaya mı gidelim yoksa kafede arkadaşlarla mı buluşalım?
K- Önce kafeye bir uğrar, daha sonra karar veririz..
E- Peki aşkım. Hadi hızlanalım. Bak bir tane dolmuş geliyor...
K- Dolmuşa binmeyelim..
E- Neden???
K- Dolmuşa para vermeyelim.
E- Öyle şey mi olur aşkım?
K- Olur tabii. Dolmuşa vereceğimiz parayla düşünsene neler alırız?
E- !!!???
K- Evet aşkım. Örneğin ekmek ve bir paket makarna alabiliriz o parayla...
Genç kız büyük bir ısrarla, ceplerinde birkaç kuruş daha kalabilmesi uğruna çocuğu dolmuşa binmekten vazgeçirmişti.
O kadar etkilenmiştim ki diyaloğun bu kısımdan sonrasını duymuyordum artık.
Onlar önde ben arkalarında ilerlemeye devam ederken, gözümün önünde yıllar sonrasındaki halleriyle vardılar artık. Yuvalarını dişi kuşun yaptığı, birbirini çok seven, maddi, manevi her anlamda destek, genç ve mutlu bir çift olarak...
Görsel: parpools.typepad.com