Sabahları
Bir parça umut,
Bir yudum yalnızlık,
Tepeleme acı
Ve sessizce içine akan
Tonlarca gözyaşı ile
Kaldırımlardaydı o hep,
Mendil satıyordu...
Gonca bir gül gibiydi,
Belki de
Küçücük ve narin
Bir gelincik
Yıkık ve nemli bir
Duvar dibinde açan
Ve göz kamaştıran.
Hüzün doluydu yüzü
Yoksulluğu
Yansıtan...
Şiir: Zeugma
Fotoğraf: Mehmet Dağ