Bu konuyu neden yazıyorum peki?
En alt resimdeki çörekler birkaç gün önce bir yakınımız tarafından İngiltere’den getirildi. Bu türden bir üzümlü çöreği (ya da keki) ilk kez görüyordum. Dış kısımları yumuşak olduğu için uçağın bagajında biraz sıkışıp şekilleri bozulmuştu; ama yine de tazeliklerinden pek bir şey kaybolmamıştı. Fırında biraz ısıtılırsa çayın yanında iyi gider diye düşündüm. Ancak görüntüsü beni yanıltmış. Daha ilk lokmada, tarçınlı ve üzümlü olmasına rağmen şekerli bir çörek olmadığını anlayıp çok şaşırdım. Ayrıca üzerindeki beyaz işaretler de neyin nesiydi?
Bu çörekler 16. yüzyıl İngilteresi'nden beri süregelen bir Paskalya geleneğiymiş meğer. İngilizler bu mayalı çörekleri öyle çok sevmişler ki ''hot cross bun'' diye adlandırıp tüm zamanlara yaymışlar (Türkçeye 'sıcak çapraz çörek' şeklinde çevrilebilir).
İngiltere’de bu çörekler kahvaltılarda çayın yanına eşlik ediyormuş; ama bir tür ekmek niyetine.
Sıcakken ve tereyağı eşliğinde ya da marmelat sürülerek tüketiliyormuş.
Çörekler pişip soğuduktan sonra üzerine yumurta akı ve unla çırpılmış bir karışım çapraz işareti şeklinde sıkılıp kısa bir süre daha fırına atılıyor, böylece üzerindeki beyaz işaretler tam da tahmin ettiğim gibi (Paskalya, İsa’nın dirilişi demek olduğundan) çarmıhı, yani haç işaretini sembolize ediyormuş.
''Öğrenmenin yaşı yoktur,'' derler ya.
Bir gün bir vesile çıkar ve hiç bilmediğiniz yepyeni bir şey öğrenirsiniz.
Paskalya çöreğinin İngilizlere özgü versiyonu da yüzyıllardır işte aynen bu şekildeymiş…
İlk Görseller: www.telegraph.co.uk