Bahar çiçekleri meyveye dönüştükten sonra olgunlaşmaları da yakınlaştı. Ondan sonrası o bilindik döngü elbette. Yapraklar sıraya girip harekete geçecek. Yavaş yavaş sararmaya, birer ikişer dökülmeye, dallar yine bomboş ve de kupkuru kalmaya, hava serinlemeye... derken. Farkında mısınız her şey nasıl da ürpertici bir hızla gelip geçiyor.
Ve bu durum artık bariz biçimde tek bir şeyi empoze ediyor bana: Geçen zamanın kıymetini bilmek. Bozuk para gibi harcamayıp elden geldiğince iyi ve kaliteli değerlendirmek. En kısa özetiyle bu. O halde insanın içini açan güzeller güzeli yaseminlerden sonra dünyanın en küçük elmalarına geçelim. İlginç bir tablo var aşağıda.
Zeytin çiçeğinin güzelliği ve tabii ki mis kokusu. Ihlamurlar ve iğdeler de yolda. Bu üç ağaç yaprakları dahil ne kadar benzeşiyorlar.
Üzüm salkımları henüz bu kadarcık:)
Meyve çiçeği ve meyveler aynı dalda. Siz hiç kendi çiçeğinin taç yapraklarının yalnızca bir parçası (sekizde biri) büyüklüğünde meyve gördünüz mü?
O meyveler neredeyse nohut kadar olsalar bile bir elmanın taşıdığı tüm özellikleri taşıyorlar. Pembe renk çiçek oluşumları dışında tabii.
Çam türevlerine çok benzeyen ve her mevsim çiçek açan gravilla çalısının başı çok yoğun bu ara.
Neredeyse her çiçeğin başında birkaç arı vardı yine. Harıl harıl bal topluyorlar.
Prunus Nigra (Kanada Eriği)
Yaprakları tamamen kızıla dönüşmüş bu ağaçların aralarında kırmızı erikler var
White Alyssum (Kraliyet Halısı Çiçeği)
Bahar çiçeklerinden kartopu yapmışlar sanki.
Diğer kirazlar henüz kızarmadılar. Bu ağaçtaki kirazlar hep erken olgunlaşıyor.
Haftanın kedi güzeli de gelsin;)
Neden pembe çıktığını bir türlü anlayamasam da çözdüm sonunda.
Otobüs durağındaki oturakta uzanıyordu çünkü. Üst kısımdaki plastik çatının rengiyle birlikte güneş vurmuş anlaşılan. Çok da yakışmış:)
Keyif ve huzur dolu bir pazar günü dileğimle...
* * *
EK (27.8.2022)
Kediyi pembe yapan durak tahminim doğruymuş gerçekten. Aynı kedi yine uyukluyor, ancak hava çok sıcak olunca metal oturağı değil, yeri tercih etmiş. Serin olsun diye galiba:)
