Güler Misin Ağlar Mısın?

PC'deki dosyalara el atıp gereksiz fotoğrafları temizlerken karşıma çıkan bir fotoğraf geçen yıl 30 Ağustos'ta yaşadığım aşırı ilginç bir anıyı getirdi aklıma. Daha doğrusu yüzlerce insan ''Güler misin, ağlar mısın?'' türünden bir olay yaşamıştık, hep birlikte. Pazar günü ev işlerinin yorgunluğuyla mola vermişken, o anıyı unutmadan buraya yazmaya karar verdim bugün. Blog yazmak tescilli bir terapi yöntemi ne de olsa. 😇

Malumunuz geçen yaz  havalar aşırı derecede sıcak. Afrika sıcaklarıyla boğuşuyoruz. Evdeki klimalar, vantilatörler kimseyi kesmiyor. Akşama doğru yola çıkıp Özgürlük Parkı'nda deniz + çam havası serinliğinde kendine gelmek herkesin en büyük hayali. Günlerden 30 Ağustos. Akşama Kurtalan Ekspres'in konseri de var. 

Katlanır sandalyelerimizi alıp 18.30'a doğru soluğu parkta alıyoruz. Konser platformu çoktan kurulmuş, hatta sahne de hazır. Grubun üyeleri günlük kıyafetleriyle prova yapıyorlar. Üstelik bir miktar seyirci de yerleşmiş ön kısımlara. Bu demektir ki biz de konseri yakından izleme imkânına sahibiz. Biraz bekleyip insanlar çoğalmaya başlayınca sandalyelerimizi baştan üçüncü sıraya yerleştirmeye karar veriyoruz. Hem serinliyor hem grup üyelerini yakından görüyor hem de ön konser niteliğinde parçalar dinliyoruz. Keyifler şahane.

23 Nisan Etkinlikleri

Bu yılki etkinliklerde Çafad ve Serenity International, Folk Dance & Music Festival kapsamında Bulgaristan ve Romanya'dan gelen çocuk ve yetişkin halk dansı grupları katılımıyla sergilenen gösteriler ağırlıktaydı.

23 Nisan Şenlikleri Yeniden

Pandemi nedeniyle gerçekleşen karantinalar, tam kapanmalar, evde bunalmalar derken aradan tam iki yıl geçti. 

Bugün 17.30 civarı rastladığım şu görüntüler beni de en az çocuklar kadar mutlu etti. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı arifesinde kent Türk Bayrakları ve Atatürk posterleriyle donatılmış, etkinlikler yeniden başlamıştı. Tahta At Çocuk Şenliği kapsamında yarın 11.00 - 19.00 saatleri arası söyleşiler, sokak oyunları, sergiler, animasyonlar, sanat ve spor aktiviteleri benzeri birbirinden renkli etkinlikler çocuklarla buluşmayı bekliyor. 

Bulgaristan'dan da konuk çocuklar vardı. Durup biraz izlemek istedim. Hüzünlüydü biraz. Her iki ülkenin çocuklarında da adaptasyon sorunu var gibiydi ya da bana öyle geldi, bilmiyorum. Oyunlarda senkronizasyon sıkıntısı vardı en azından; ama o kadar normaldi ki bu. Bırakın küçük çocukları, biz büyüklerden bile hangimiz eski normale şıp diye geçiş yapabildik, öyle değil mi?