Bu kadar kısa bir sürede gezebildiğimiz nokta elbette ki kısıtlıydı. Zaman hiç mi hiç yetmedi.
Gezi sonrası aklıma yerleşen ise özellikle Selanik'e en kısa zamanda bir kez daha gidilip doya doya gezilmesi gerektiği.
Makedonya kralı Cassander tarafından M.Ö. 315 yılında kurulan, Roma döneminde önemli bir metropol olan, Bizans İmparatorluğu'nun en büyük ve en zengin kenti Selanik ile başlıyorum. Aklım sende kaldı Selanik, duy beni...
"Thermaikos Körfezi'nin Gelini" diye tanımlanan Selanik (Thessaloniki), Yunanistan'ın ikinci büyük şehri. İsmini Büyük İskender'in üvey kız kardeşi Thessalonike'den almış.
''Thessalian Zaferi'' anlamındaki sözcük, Yunanca iki kelimeden oluşuyor: Thessalos ve Niki
Prensese bu isim babası tarafından Teselyalı kabileleri yenmesi şerefine verilmiş. Selanik'in tıpkı ismini aldığı Thessalonike gibi ''Ege'nin Prensesi'' diye geçmesi kim bilir belki de bu yüzden. 1,2 milyon nüfusuyla Balkanların en hareketli kenti. ''Yunanistan'ın Kültürel Başkenti'' diye de biliniyor.
İskeçe Karnavalı nedeniyle yaşanan yoğunluktan dolayı gümrükte en az üç saat süren sıkıcı bir bekleme sürecinden sonra, sabaha karşı komşuya geçiş yaptık. Kısa bir süre sonra ilk dikkatimi çeken yol kenarlarındaki maketten yapılmış rengarenk minik şapeller oldu. Bu şapellerden bazıları onlarcaydı ve tepeye kadar devam ediyordu. Rehberimiz Yunanistan'da bunlara çok sık rastlandığını, trafik kazalarında hayatını kaybeden kişileri temsilen kaza yapılan noktalara konmasının bir gelenek olduğunu söyledi. Şapeller bir ara o kadar sıklaştı ki trafik kazası sıklığı bakımından onların da bizden pek farkları olmadığını anladık. Tüm bunları sabaha karşı öğrenmemiz ise hayli ürpertici oldu diyebilirim.
ilk ziyaret noktamız olan Aya Dimitrios Kilisesi'ne geçiyorum hemen.
Kilise, Selanik'in en çok ziyaret alan yerlerinden.
Sokağın o dönemki haliyle uzaktan yakından ilgisi yok tabii. Evin bulunduğu noktada
hediyelik eşya satan dükkân ve kafelerin çokluğu dikkat çekiyor bir taraftan.
ziyaret edilebiliyor. Aşağıda çok büyük bir kalabalık olduğundan evin üst kısmını çektim. Sıranızı beklerken oradaki
kafelerden birinde vakit geçirebilirsiniz.
Bazı odaların pencerelerine yerleştirilen görüntüler sayesinde dışarıda bir bütün olarak o dönemki Selanik...
Zübeyde Hanım'ın odası, Atamızın doğduğu oda, Atamıza ait bazı özel eşyalar.
İzdiham nedeniyle içeride fazla fotoğraf çekilemiyor.
evi gezerken dışarıdaki hareketli ortamı yok sayıp gördüklerimi 1880'li yıllara göre duyumsamama yardım etti.
Türk turistlerin evde en çok ilgisini çekip fotoğraf çektiği oda.
Odanın boşalmasını bekleyip içeri adım attığım an içim titredi resmen. Atam'la karşı karşıyaydım. Canlıymış da
sarılıp boynuna dolanacak, ellerini öpüverecekmiş gibi. Heykeli olduğunu bile bile Atamızın bulunduğu
bu odadaki atmosfer çok yoğun bir heyecan duygusu yaratıyor gerçekten.
En büyük aşkım benim. Sana minnettarız. Nurlar içinde uyu...
Yanı sıra bir ziyaretçi defterinin olmayışı ne büyük bir eksiklik.
altında oynadığı yazıyor. Kuru dallar arasında kalmış narların görüntüsü hüzünle dolu sanki...
Buradan Selanik'in tamamını ve körfezi kuşbakışı olarak göreceğiz.
Özellikle sıraladım. Fotoğrafları tek tek inceleyin. Buradan kente baştan sona, panoramik bir bakış atıldığında
çok katlı binaların azlığı dikkat çekerken, gökdelen türü tek bir bina bile olmadığı görülüyor.
Ne kadar şaşırtıcı değil mi?
Şehrin yeniden geliştirilmesi için yapılan ünlü kentsel plan Fransız mimar, arkeolog ve şehir plancısı Ernest Hebrard'a ait.
Kısa bir sürede hızla ve yeniden inşa edilen kente muhteşem bir plan uygulanmış. Denize paralel üç ana cadde ve onu kesen sokakların art nouveau binalarla donatıldığı bir Batı Avrupa kenti yaratılmış.
gezilebilecek bir kent çıkmış ortaya.
Zaman darlığından gidip göremediklerimizden. Yalnızca buradan fotoğraflayabildim...
Daha yüksek tek bir bina dahi yok..
Güzergâhta hediyelik eşya satan minik, şirin dükkanlar var.
Kanuni Sultan Süleyman zamanında yaptırılan kule önceleri "Aslan Kulesi" ya da "Yeniçeri Kulesi" olarak adlandırılmış. Daha sonra zindan olarak kullanılmış ve 1912'de Balkan Savaşı'nın kaybedilmesi üzerine Yunanlıların eline geçmiş.
Zaman içinde eski rengine dönüş yapmasına rağmen yapının adı halen ''Beyaz Kule''
Kulenin önündeki panoda Osmanlılar ile ilgili tek kelime bilgi bulunmaması oldukça şaşırtıcı. Ya sizce?
Şehrin en önemli simgesi sayılan ve bir Osmanlı mimarisi eseri olan kulenin iç duvarlarındaki tarih şeritlerinde
1430-1912 arası 582 yıllık Osmanlı idaresinin "kırmızı" renkte gösterildiğini öğrendik bir taraftan.
Bir Bizans eseri olan ve Rumelihisarı'na ikizi kadar benzeyen kule kent müzesi olarak kullanılmaktaymış.
ücretsiz bir tur yapabiliyorsunuz.
Fayton sürücülerinden biri kadındı. Arka kısımdaki beyaz kovalar yorulan atlara su içirmek için sanırım.
Her ne olursa olsun, fayton olayını bir türlü benimseyemedim. Yazık oluyor atlara :(
Ve.. Yukarıda yazmıştım. Kordon'da sıralı evlerin içinde 10 kattan daha fazlası yok.
ekmek dahil, fiyatlar bizim ülkemizdekinden pahalı.
Ünlü fast food markalarının hiçbirine rastlamamış olmak ise şaşırtıcı...
Tarihin en büyük kumandanlarından biri olan Büyük İskender’in heykeli Beyaz Kule'nin oldukça yakınında bulunuyor.
Büyük İskender’in Üsküp’teki heykeli Makedonya ve Yunanistan arasında yıllardır devam etmekte olan ''Makedon mu Yunanlı mı?'' tartışmalarını kızıştırmış. Selanik’teki bu heykel Üsküp’tekine yanıt olsun diyedir belki de kim bilir :)
Bir de salatalarındaki peynirler ve kalamarları inanılmaz derecede leziz.
Ne kadar da uzun yazdım. Umarım başınız ağrımamıştır. O halde sizi hemen tavernaya alayım, azıcık gevşeyin:)
Zannetmeyin ki tabak kırıyorlar. Çünkü yasaklanmış artık.
Yunanistan'a gidip de taverna ortamını görmeden olmazdı. Alkol alsın ya da almasın (misal ben),
tavernaya isteyen herkes girebiliyor. Kapalı alan diye sigara yasağı da olsaydı iyiydi, ama yoktu.
Görüntü çekmek isteyen herkes gibi ben de izin aldım arkadaşlar. Zaten anlaşılıyor.
O nedenle, sakın yine aksi bir söz söyleyen çıkmasın. (Anlayan anladı.)
Bir sonraki yazımda İskeçe Karnavalı'nda buluşmak üzere...