Şaşırmakta haklıydım, çünkü demir parmaklık olayı en fazla ikinci kata kadar kullanılan bir güvenlik önlemi çeşididir.
En azından benim o ana kadar gördüğüm örneklerin hepsi o şekildeydi, öyle biliyordum.
Hatta siz de rastlamışsınızdır; birinci katların çoğu sadece balkonların bulunduğu odaların pencerelerine parmaklık taktırır. Ve bu durum, sözüm ona güvenlik önlemi alınmış o eve genel bir bakış atıldığında komik bir görüntü oluşturur. Nasrettin Hoca Türbesi'ndeki mizanseni hatırlatır çünkü. Hani her taraf açıktır da sadece ortada tek başına dikili demir kapıya kocaman bir kilit vurulmuştur, onun gibi.
İnsanın insana yaptığını kimse yapmaz, derler ya. Apartman sakinleri böyle bir kararı uygulamaya alırken, yani hırsızdan korunmayı öncelikli madde olarak belirlerken bir yangında ya da deprem anında o parmaklıkları aşıp nasıl kurtulacaklarını da düşündüler mi acaba? Demek ki ''insan'' denilen felaket hepsinden ağır basmış onlar için. Pencere ya da balkondan giremeyen hırsız kapıdan girer oysa. Yeter ki niyet etsin.
''Kapıdan giremeyen bacadan girer,'' atasözümüz boşuna söylenmedi. İşte bunları düşünememişler maalesef.
Onlar hırsızların sadece ''Spiderman'' olduğunu düşünmüşler sanırım.☺️
"Kapının kalınlığının sağlamlığının bir göstergesi olduğuna inanılır. Ancak unutulmaması gerekir ki tüm kapılar açılmak üzere tasarlanmıştır. Nasıl ki kapıda kaldığınızda çağırdığınız çilingir birkaç dakika içinde kapıyı kolayca açabiliyorsa, kötü niyetli kişilerin de kapıyı açabilme ihtimali her zaman söz konusudur,'' diyorlar. Doğru söze ne denir!
Kolay erişilebilen pencere, balkon veya çekme kapıların bulunduğu mekanlarda ise, demir parmaklık ya da panjur benzeri mekanik yöntemlerin kesinlikle alarm sistemi ile desteklenmesi gerekiyormuş...
Geçen ay gazetelerden okuduk hepimiz.
Bir ülke düşünün ki Emniyet Genel Müdürü’nün evine bile hırsız giriyor. Niteliksiz hırsızlık ve asayiş sorunlarının hangi boyutlarda olduğunu gösteren hayli önemli bir örnekti bu.
Dikkatli olmak gerekiyor…