Terör dağdan şehre ineli epey olmuştu da, elini kolunu sallayarak Başkent'e girdi artık, cirit atıyor!
Belli ki malum Ortadoğu başkentlerine benzesin isteniyor.
Ankara'da yaşayan ve Genelkurmay'ın servisini kullanan bir yakınımız vardı. Dünkü menfur olay sonrası durumunu öğrenmek için elim titreyerek gitti telefona.
Mesaisi geç bittiği için kurtulmuş. Ölenlerden çoğu arkadaşı ve tanınmayacak haldeymiş. Aile şokta şu an...
''Ölenler o sabah sevdikleriyle helalleşebilmişler miydi?'' diye düşündüm keder içinde...
''Biz de her gün vedalaşsak mı? Vedalaşmalı mıyız?!''
Asker, polis, sivil, yerli-yabancı turist, çoluk-çocuk hiç farketmiyor artık. Dağlıca ya da Suruç'ta, Ankara Garı'nda, Sultanahmet'te, bir seyahatte, gece uyurken, akşam üzeri bineceğiniz bir servis aracında, her an, her yerde bedenleriniz paramparça olabilir. Hatta katledildiğiniz yer ile sayılar özdeşleşebilir.
Parçalanmış bedeniniz ''Dağlıca 27, Suruç 34, Ankara Garı 103, Sultanahmet 11, Ankara 28...'' şeklinde bütünleşmiş benzer rakamlardan birini de oluşturabilir...
Ardından, birileri terörü ve gerçekleşen saldırıyı lanetler durmadan.
''Bıçak kemiğe dayandı'' nutukları ve tweetleri temcit pilavı gibidir, gırla gezer ortalıkta...
Üç beş güne kalmadan hepsi unutulur. Su uyur, düşman uyumaz. Bu korkunç döngü dur durak bilmez.
Terörizm, kim bilir hangi noktada, hangi bedenleri paramparça edeceği kapkara bir güne doğru yol alır yeniden.
Emperyallerin fitillediği ayrışmalara itibar eden bölücü teröristlerin kanlı ellerinde...
Bırakın kınamak, lanetlemek bize kalsın. Siz engelleyin! TERÖRÜ ENGELLEYİN!!!
Terörü destekleyen, şahsi ve siyasi çıkarları için terörden medet uman, palazlanmasına göz yuman, hatta katliam sonrası zafer işareti yapacak kadar insanlıktan çıkan her kim varsa ''AMAsız FAKATsız'' kınıyor ve lanetliyor,
ölen canlara rahmet, yaralılara acil şifa, ailelere sabırlar diliyorum.
Tüm kalbimle...