Doyumsuz Gün Batımları

Adım adım gün batımı takip etmek geçen yıldan beri neredeyse en büyük tutkum. 

Pandemi günleri zorunlu balkon hayatıyla gelen harikulade bir alışkanlık oldu bu bende ve özelikle de temmuz ayında zirve yapıyor. İşin garibi artık balkondan izlemek kesmiyor. Şehrin en yüksek tepelerinden birinde bulunan Özgürlük Parkı'nda geçirilecek bir akşam öncesi bu olağanüstü keyfi ikiye katlıyor çünkü. 

Gün batımı güzelliğinin zirve yaptığı günlerden geçiyoruz, evet. Gökyüzünde hafiften bir pembelik ve bulut kümelerinde dalgalar halinde kızıl çizgiler belirdiğinde başlayan  doyumsuz  gün batımları (gurub) üzerine öyle çok söz söylemiş ki şair ve yazarlar. Tam bu satırları yazdığım dakikalarda yeni bir gün batımıyla ömrümüzden bir gün daha sona erdi kızıl alevler arasında... 

Üç gün önce çektiğim gün batımı fotoğraflarını, başka bir deyişle; en fazla 10 dakika süren o eşsiz seremoniyi hemen alta, Küçük Prens'in 6. Bölümü eşliğinde sıralamak istiyorum. 

Ah, küçük prens! Her an biraz daha anlıyorum o kısa ve hüzünlü geçmişinin gizlerini. Epeydir tek eğlencen oturup gün batımını izlemek olmuş demek. 

Bunu daha dördüncü günün sabahında, "Gün batımını izlemeye bayılırım. Haydi, gün batımını izlemeye gidelim," dediğinde anladım.

"Ama bunun için beklememiz gerekir," dedim. "Beklemek mi? Neyi?" "Gün batımını. Daha erken."

Önce çok şaşırmış gözüktün. Sonra da bastın kahkahayı. "Yine kendi gezegenimde sandım kendimi!" dedin.

Herkes bilir ki, Amerika'da öğle olduğunda güneş Fransa'da batıyordur artık. Fransa'ya bir dakikada uçulabilseydi, öğle saatinde akşamı yakalayabilirdi insan.

Ama ne yazık ki. Fransa böyle bir iş için oldukça uzak. Oysa senin gezegeninde sevgili küçük prensim, yapacağın tek şey iskemleni biraz kaydırmak.

Böylece dilediğinde günün bitimini, karanlığın çöküşünü izleyebilirsin. "Bir gün," demiştin bana, "gün batımını tam kırk dört kez izledim!"

Sonra da, "Biliyor musun," diye ekledin. "İnsan gün batımını çok üzgün olduğunda seviyor."

"O sırada çok üzgün müydün?" diye sorduydum. Hani şu kırk dört gün batımı izlediğinde?" Ama küçük prens hiçbir şey söylemedi bu soruma karşılık.

KÜÇÜK PRENS

(Antoine de Saint-Exupéry)

O esnada gökyüzünün sol yanı tam olarak böyle. İlginç olan; gün batımının sona erdiği bir üstteki fotoğraf ile (gökyüzünün sağ yanı) hiçbir benzerliğinin olmaması.

Kalın sağlıcakla...